Struinend door mijn foto’s, kom ik haar hand tegen. Ik weet nog precies hoe haar huid voelde, als ik haar hand vasthield. Dat moest steeds vaker. Ze had Parkinson en het trillen stopte alleen als je haar hand beetpakte. Ze was zo onmogelijk zacht. Het is raar, wat je onthoudt. Ik mis mijn oma.
Share with your friends
Een stevige knuffel, als u hem wilt. 🙂
nouuuuuuuuu….alleen als tie dan digitaal blijft 😀 🙂