Soms he, dan zit ik hier op mijn mooie etage, middenin het centrum van Utrecht – en dan geniet ik zo ongelofelijk van mijn huisje. Vooral nu er niemand meer in mijn aura woont en de ruimte weer helemaal en optimaal van mij is, kan ik hier echt helemaal tevreden zitten spinnen als een kat. HEERLIJK echt.
Ik ben de laatste tijd vaak weg (school, uit, andere sociale verplichtingen) en er is niks lekkerders dan thuiskomen, beetje de boel opruimen, afwasje doen en dan lekker koken. De geur van een homecooked meal kan door niks worden overtroffen (nou ja, hangt van de kok af ) en als het dan klaar is, lekker relaxt zitten met een tijdschrift of boek en genieten van het eten.
Zou het de kreeft in mij zijn die nu eindelijk naar buiten komt Kreeften schijnen GEK te zijn op hun huis en huiselijkheid. Nou ja, misschien ook niet, want ik hou er ook echt van om erop uit te gaan.
Mijn huis is echt mijn heiligdom. Weinig mensen zijn welkom in mijn persoonlijke ruimte. Dat is niks persoonlijks, maar ik ben gewoon niet zo gek op bezoek van iedereen. Ik bezoek anderen wel of we spreken ergens af. Mijn huis is gewoon van mij
Ik denk dat er misschien 3 vriendinnen zijn die hier welkom zijn en 2 vrienden. En die moeten ook nooit te lang blijven hangen. Op een gegeven moment heb ik mijn ruimte weer nodig.
Nou ja, genoeg over mijn oddities Ik wilde eigenlijk alleen zeggen dat ik weer eens heeeeeeerlijk aan het genieten ben van het ‘zijn’.
kheb het boek wat je hier noemt bekeken en ben erg positief.
Bedankt voor je post. Mooi geschreven!