Lange tijd was TV.com een van mijn favoriete webbestemmingen. Welke nieuwe series heeft Amerika voor ons in petto? Wat gebeurt er in de volgende aflevering van Lost? Welke torrents moet ik downloaden. Oh nee, dat laatste natuurlijk niet, ik zou niet durven. Maar goed, kort gezegd was TV.com een bron van zinnige informatie, waar ik zonder enige investering mijn relevante content vandaan kon halen. Mooi.
Toen werd de site op een kwade dag overgenomen door CBS. Nog niet erg, het enige verschil was nu dat ik langs levensgrote banners moest klikken. Maar daar kon ik nog wel mee leven, gezien de waarde van hun content. Zo af en toe klikte ik zelfs eens op een banner, want ja – je moet er ook wat voor over hebben.
Gisteren kwam ik er na lange tijd weer eens op bezoek. Dit keer waren het niet alleen de banners die waren veranderd. Om die mooie content te lezen, moest ik me opeens inschrijven. Oké nog steeds fair, ik klikte dus op de Sign up link en werd naar het inschrijfformulier geleid. Maar wat een drama dat ding zeg. Vier keer moest ik het invullen voor ik door kon.
En dat om de simpele reden dat mijn username steeds al bestond. Grrrr. Nu heet ik Xaviera en is dat niet zo’n vaak voorkomende naam. Op de meeste Nederlandse sites kan ik dan ook meestal mijn eigen naam claimen. Bij Amerikaanse of in elk geval meer internationaal georiënteerde websites ligt dat wat moeilijker. Op zich geen punt natuurlijk, maar omdat de makers van dit formulier wél een unieke gebruikersnaam eisen, maar niet met suggesties komen als jouw gebruikersnaam dat niet is, kun je met sommige namen waarschijnlijk eindeloos blijven proberen.
Maar dat vond ik nog niet eens het meest irritante aspect van dit formulier. Nee, erger vond ik dat elke keer nadat ik de melding kreeg dat mijn gebruikersnaam al bestond (en die melding kreeg ik pas nadat ik de knop Submit in had gedrukt), ik de nieuwsbrief-selectie weer uit moest zetten. Grrrrr. En – hoe kan het ook anders – mijn wachtwoord nogmaals in moest vullen….twee keer.
Maar weet je wat ik het aller- , aller-, állerergste vond? Nee, natuurlijk weet je dat niet. Het was een retorische vraag namelijk. Het aller- , aller-, állerergste vond ik dat na 4 pogingen met de gebruikersnaam, het keer op keer weer invullen van mijn wachtwoord, keer op keer uitzetten van de nieuwsbriefabonnementen en het bevestigen van mijn inschrijving via e-mail, de content niet meer zo uitgebreid en compleet bleek als dat hij voorheen (en gratis en zonder zorgen) was geweest. Grrrr.
Ik weet niet of dit een formulieren maandag was. Misschien meer een frustratie maandag. Maar ik vind het altijd jammer om te zien wanneer meer geld, minder betrokkenheid en kwaliteit betekent.
Goed, mijn score voor dit formulier is een 3. Dit kán beter. Dit moet beter. En dat flauwe gedoe met die nieuwsbrieven is echt onnodig.
Ik ben het maar hoor, niet stressen.
I’ve spent over 25 years working in content strategy and digital transformation, which means I’ve seen enough technology hype cycles to be skeptical and enough genuine innovation to stay curious.
Want to talk shop? Do get in touch!