Zenuwen kunnen érg in de weg zitten. Ik weet er alles van. Voor een zaal mensen staan, blijf ik moeilijk vinden. Wel gaaf, maar wat een stress zeg. Je lijf reageert erop alsof het je in de weg wil zitten. Trillende handen, trillende knieën, trillende stem. Van het podium aflopen blijkt opeens nóg moeilijker dan het presenteren van je verhaal. Want knikkende knieën doen maar zelden wat je wilt. Ik begrijp het dus. En als mensen je dan ook nog moeilijke vragen gaan stellen, is het al helemaal belangrijk dat je koelbloedig weet te blijven. En ik ken dat moment waarop je heel even (misschien een seconde lang) geen idee meer hebt wat je aan het zeggen was, of je naam bent vergeten of vergeten bent waarvoor je er ook alweer zat (in die tv-uitzending, dat radioprogramma of dat panel). Het duurt maar een seconde, maar het lijkt een eeuwigheid.
Voor deze aspiring miss teen USA kwam het niet meer goed. En hoewel ik met haar meevoel, lag ik vooral in een deuk. Wie mij kan vertellen wat ze nou eigenlijk zegt wint een Lexus. Succes!
httpv://youtu.be/lj3iNxZ8Dww
Ik ben het maar hoor, niet stressen.
I’ve spent over 25 years working in content strategy and digital transformation, which means I’ve seen enough technology hype cycles to be skeptical and enough genuine innovation to stay curious.
Want to talk shop? Do get in touch!