Voor een taart met 31 kaarsjes is een vergunning nodig en aangezien ik te laat was met de aanvraag moet ik het maar zonder de kaarsjes doen. Echt heel hard ga ik het dit keer niet vieren. Na een megafeest vorig jaar toen ik 30 werd, is een 31 een beetje een anticlimax. 16, 18 21, 25 en 30 zijn nog interessante verjaardagen, maar 31 is echt zo’n tussenstation in een dorpje waar niet eens een NS loket is.
Zo maar eens een lekker ontbijtje in de stad doen met mijn favoriete maffe nichtje. En natuurlijk de stad in om een kadootje voor mezelf te kopen. The usual birthday stuff. Het voordeel aan (nog even) werkloos zijn is dat ik geen taart uit hoef te delen en niet hoef te worden gezoend door collega’s!
Misschien wordt het ondanks het gebrek aan een loket toch nog best een leuke dag!
X.