Vroegah. Vroegah, nam je een taxi en dan was de chauffeur een gezellige, vaak wat oudere man, die met een karakteristiek (in mijn geval Utregs of Amsterdams) accent een praatje met je maakte. Waarover dat was aan jou. En als je niet erg toeschietelijk was dan bond de wat oudere man weer in. Maar niet voordat hij een waardige poging had gedaan je aan het lachen te krijgen.
Deze man had nog een bijzondere eigenschap. Eentje waarvan ik elke keer weer onder de indruk was. De chauffeurs, die wat oudere gezellige kerels, wisten altijd de weg…en uit hun hoofd ook nog! Het maakte niet uit naar wat voor obscure, zijstraat aan het einde van verweggistanstraat je heen wilde, de chauffeur navigeerde er zonder problemen in 1 keer heen. En bedenk daarbij dat TomTom nog een verre toekomstdroom was. Als je in die lang vervlogen tijden de weg wilde weten dan was er maar 1 oplossing: het grote stratenboek. Maar dat was beneden de stand van die chauffeurs. De sport was nu juist om het zonder dat boek te doen.
Aaaah. The good old days. Ook op dat gebied is de wereld siginificant veranderd.
In Utrecht valt het een en ander nog wel mee. Chauffeurs in de domstad zijn in ieder geval bereid je te brengen naar waar je heen wil. Gezellig zijn ze over het algemeen niet echt en zonder TomTom zouden ze nog in hun eigen broekzak verdwalen. Maar wanneer je op Hoog Catharijne een taxi wil nemen, kan dat tenminste nog. Laat ik voorop stellen dat ik dit baseer op mijn eigen beperkte ervaring met de taxibranche. Ik ken niet alle chauffeurs en ik kan me niet voorstellen dat er helemaal geen old-skool drivers meer zijn. Maar ze beginnen langzamerhand uit te sterven.
In Amsterdam is het nemen van een taxi een regelrechte hel. Eerst het krijgen van een taxi. Die gekke chauffeurs hebben een of ander onderling (non-) systeem waarbij je van hot naar her wordt gestuurd en niemand je mee wil nemen. En zo loop je van het ene eind van de lange rij taxi’s naar het andere. Tegen de tijd dat je dan eindelijk ergens in mag stappen heb je al zoveel gelopen dat je net zo goed naar je bestemming had kunnen wandelen.
Eenmaal in de taxi wordt het vaak niet beter. De chauffeur lijkt erg boos dat hij je ergens heen moet brengen en wanneer je het adres noemt, kijkt hij al helemaal geirriteerd. Niet dat hij weet waar het is, tenzij het om de dam gaat. Nee, de TomTom moet erg vaak een handje helpen. Thank God voor de TomTom, want anders kon je via Keulen en Parijs naar je eindbestemming. Voor een praatje is de chauffeur in ieder geval niet in de mood en elke poging van jouw kant strandt in zijn onvriendelijke gegrom dat door moet gaan voor een “ja”. Althans dat neem ik dan maar aan.
Een taxi nemen doe ik dan ook bijna nooit meer.
Jammer, want die ene keer dat je nog een oldskooler tegenkomt (en dit is onafhankelijk van leeftijd), is de ervaring het betalen meer dan waard.
Gisteren toevallig voor het eerst sinds jaren weer een taxi genomen. Beviel prima. De chauffeur was geen oldskooler, maar hij reed netjes en we hebben ook nog een praatje gemaakt. Ik was (binnen Den Haag) wel 20 euri lichter, maar everything beats the nachtbus zullen we maar zeggen….
Nou kijk, dat valt dan maar mooi mee.
Ik zei ook al, dat ik dit baseer op mijn eigen beperkte ervaring op dit gebied 🙂
Maar ik mis toch nog steeds wel die old-skoolers hoor. Die waren zo gezellig 🙂
Over Amsterdamse taxi’s hoor je wel vaker klachten en bovendien haalt vooral dat taxiwereldje nog wel eens de kranten met dubieus nieuws.
Maar het gebrek aan old-skoolers, of in ieder geval hun beroepsopvatting, zou misschien iets te maken kunnen hebben met het taxi-publiek. Binnen die groep is de laatste jaren een aantal dingetjes verandert, die het er voor een taxi-chauffeur niet leuker op maken.
Stomdronken jongeren, overvallen door junks en natuurlijk een strengere regelgeving voor de taxi-branche. Daar trek je geen liefhebbers mee.
Maar goed, al met al heb ik tot nu toe geen slechte ervaringen. En het moet gezegd: die speelden zich ook in Den Haag af. Kwestie van naam wellicht: Hofstad, dus wat hoffelijker dan elders? En ik heb er nog geen één op gebruik van de TomTom kunnen betrappen. Misschien dat de naam Domstad verklaart warom ze daar wel op de navigator rijden?
heeeeee.rustagh over Utreg he 🙂
Maareh waar ligt het in a’dam dan aan?
Oww…solly… Maar het is weer wel zo dat er prachtige huwelijken zijn tusssen slimme dames die hun mannetje ‘een beetje dom’ vinden, dus zo rerg is het nou ook weer niet.
Eh, tja Amsterdam… s ff denke… ei-stad misschien?