Uiteraard gebeurt dat. Rij ik net terug naar huis van een bezoekje aan mijn oom, steekt er plots een krab de weg over. Prachtig en best wel groot beest. Dus ik stop en schijn mijn groot licht erop om hem eens wat beter te bekijken. En de krab – die dus niet doorheeft dat een auto het bijna per definitie van hem wint – gaat in gevechtshouding staan. Wat een gaaf gezicht is dat. En uiteraard geen camera in de buurt om het vast te leggen. Na nog even naar deze macho krab te hebben gestaard ben ik maar met een boog om hem heen gereden.
Eenmaal thuis stapte ik de auto uit – op mijn qui vive voor boa’s (die heb je hier tegenwoordig ook en die hebben hele enge tanden) stap ik bijna op een megagrote duizendpoot. Brrrrrrr! Die hoefde ik niet zo nodig vast te leggen. En voordat ik zo onder de dekens kruip, mag mijn vriend het bed nog even goed onderzoeken. Want Auba is mooi, maar the wildlife soms wat creepy!
Net als in Finding Nemo? Met van die karategebaren? (Mine? mine? Mine?)
Nou, daar leek het dus eg wel op. Zag er erg strak uit moet ik zeggen, al was ik toch (watje dat ik ben) blij dat ik in de auto zat 🙂