Mijn reis naar Barcelona begon met een grote dosis irritatie. Vliegen is sinds 11 september 2001 een drama geworden. Eerst mocht je bijna niks meer meenemen in je handbagage. Geen make-up, geen tandpasta, geen haarlak. Pffff. Daarna moest je niet alleen meer je sleutels in het bakje leggen, voor je de metaaldetector loopt, maar zelfs je schoenen. Jezus wat eikelig. En vanmorgen bleek een blazer ook al gevaarlijk, want die moest ook uit. Ik had er veel zin an om die gasten op schiphol een oorvijg te verkopen. Zonder schoenen, riem, jas en colbert voelde ik me halfnaakt en een beetje aangerand. Bah. Volgende keer dat ik moet vliegen, doe ik een keppel op, een niqaab voor, jezusslippers aan en trek ik over dat geheel een boerka aan. Mooie douanier die mij dan nog uit de kleren krijgt. En zelfs áls ze me dwingen, doen ze dat vast voor de zekerheid in een apart kamertje. Heb ik toch nog wat privacy. Waar religie allemaal niet goed voor is.
Barcelona is trouwens gaaf en het hotel zeer comfi, maar daarover morgen meer.
Ik ben het maar hoor, niet stressen.
I’ve spent over 25 years working in content strategy and digital transformation, which means I’ve seen enough technology hype cycles to be skeptical and enough genuine innovation to stay curious.
Want to talk shop? Do get in touch!
Ah, jij dacht “Ik ga eens even hoogstpersoonlijk naar Spanje om die Sint N. een en ander uit te leggen over Zwarte P.” 🙂
Uit eigen ervaring kan ik helaas vertellen dat zo’n kamertje ook geen pretje is. Ik moest ooit m’n broek uittrekken (waarom weet ik nog steeds niet) en mocht dat in zo’n hokje doen onder de strenge blikken van twee enge douaniers (pleonasme!)… Sindsdien neem ik geen horloge, riem of sleutels meer mee in mijn bagage en doe ik gegarandeerd metaalloze sneakers aan, en dat helpt aardig. Toen ik vorige maand tijdens een reis 6 keer door de detector moest, ben ik er slechts 1 keer uitgepikt voor nadere inspectie. Da’s een redelijke score volgens mij 🙂
Ha, Barcelona! Mijn favouriete stad! De stad waar ik al;s late-puber in een jaar heb geleerd dat niets is zoals het lijkt en alles is zoals het is. Hoop dat je er een leuke tijd hebt (en vergeet niet de Sacrada Familia te bezoeken en te doneren), El Corte Ingles te bezoeken en de sangria te drinken!
“Zonder schoenen, riem, jas en colbert voelde ik me halfnaakt”
Dat was misschien ook de bedoeling….die gasten dachten natuurlijk…gjee lekker ding. 🙂