Ik was dit jaar van plan om niet al teveel over Sint N. en meneer roetpiet te zeuren. Dat doe ik namelijk elk jaar al en de discussie begint me in zoverre te vervelen, dat het niks oplevert. Maar juist dat voornemen heeft ervoor gezorgd dat ik (uiteraard- (zou er dan toch een soort van God zijn)) de discussie nog meer heb gevoerd dan normaliter. Het blijft een grappige discussie. Elke Hollander die ik spreek raakt eerst geirriteerd: “ja, maar het bestaat al zo lang.” alsof dat daadwerkelijk een argument is (verkrachting namelijk ook én slavernij ooit ook). “Ja maar Meneer roetpiet komt door de schoorsteen en daarom is hij zwart.” Dat dit zijn Surinaamse accent en nog wat andere negroïde trekken niet verklaart maakt verder natuurlijk niet uit. Anyways, non-argumenten en emo-praat. Vermoeiend dus.
Maar dit jaar – juist door mijn voornemen dus – heb ik opeens een hele andere discussie. Samen met de Hollander in kwestie kom ik ertoe dat Sint N. best okay is. Misschien niet als man, maar elk excuus voor een cadeau is twee duimen in de lucht. En samen met de Hollander in kwestie kom ik er dan toe dat Piet helemaal niet perse dikke rode lippen hoeft te hebben, een surinaams accent én domme of gemene streken. Nee Sint N. anno 2007 – een tijd waarin de bevolkingssamenstelling tegenover een halve eeuw geleden ernstig is veranderd – kan Sint N. het af met Pieten die – net zoals hij – een blanke huidskleur hebben met daarop wat roetvegen. En natuurlijk – om het af te maken – gewoon een Nederlands accent. Misschien geen ABN, misschien is Maastrichts wel leuk of Gronings, maar in elk geval geen Surinaams accent. Samen met die bepaalde Hollander kom ik tot de conclusie dat de andere Hollanders er niks aan verliezen als Piet niet meer zwart is. En samen met die Hollander vraag ik me hardop af waarom die Piet toch zo op de ouderwetsche zwarte slaaf moet lijken. Samen ook – lachen we erom en denken we: “Maakt het nou echt zo uit als hij wit is? Als het volgens al die andere Hollanders geen punt is dat hij helemaal zwart is – en donkere mensen die daar een probleem mee hebben, daar geen probleem mee mógen hebben -, dan is een beetje roet (i.p.v. huidskleur)toch ook geen probleem?”
Samen drinken we nog een kopje koffie…zwart, want we willen er ook niet te moeilijk over doen samen. We willen gewoon een oplossing waar we allebei een beetje blij van worden. Samen komen we er wel uit. Jammer dat de rest zo moeilijk doet.
Ik ben het maar hoor, niet stressen.
I’ve spent over 25 years working in content strategy and digital transformation, which means I’ve seen enough technology hype cycles to be skeptical and enough genuine innovation to stay curious.
Want to talk shop? Do get in touch!
Er staat me iets bij van een Witte Piet van dertig jaar geleden of zo. Is toch niet aangeslagen.
Het is typisch zoiets dat de ratio compleet voorbij gaat. Iets dat pijnlijk kan zijn voor donkere mensen, maar van de witte kant absoluut niet zo bedoeld is. Maar wel zo overkomt.
Niet dat er geen racisme bestaat, maar niet in dit geval, denk ik.
Daarom krijg je het nooit naar elkaar toe gepraat.
tsja, wat jij wilt…met die andere Hollander kwam ik er wel uit 🙂
Xaviera, ik denk dat je het met het gros van de ‘Hollanders’ er wel uit komt. Het is gewoon én een groot kinderfeest, het spel van het onmogelijke / de magie én een feest van geven. Sint is van oorsprong Turks en de Pieten zijn Moren (Marokkaans). Hoe multicultureel wil je het hebben? En die beiden komen ieder jaar terug omdat ze ieder kind lief vinden en overstelpen met kadoos. Daarin gaan ze veel verder dan mij, bleekneus, geboren te Amsterdam en met een Arabische naam, die echt werkelijk NIET ieder kind lief vind! Sprak gisteren (jawel op het schoolplein) een moeder (Marokkaans) die mij vertelde dat haar zoon, heilig gelovend in de Sint, zich toch wel afvroeg waarom de Piet altijd Piet heet en niet ook eens Achmed, Bilal of Mohammed. Hij was zich bewust (en trots) dat de Pieten Moren en dus Marokkaans waren. Mooier kun je het niet hebben denk ik. Het ‘wit’ maken van zijn Pieten zou alleen maar te weeg brengen dat hij denkt dat ‘donker’ dus niet goed is. En dat is nu juist wat we niet willen.
Ik vind de discussie over welke kinderen of volwassenen het allemaal wel leuk en fijn vinden minder relevant. Ik ken ook geen niet-roker die mijn argument van mijn 88-jarige opa, die dagelijks meerdere pakjes peuken rookt en maar niet dood wil – interessant vindt. Wat ik probeer te zeggen is dat er ook grote groepen mensen zijn die het niet leuk vinden. Daar kan je je wél wat van aantrekken of niet: dat moet je zelf weten. Persoonlijk vind ik het – na de constatering dat er dus een grote groep is die er minder sympathiek tegenover staat – best een discussie waard. Waarmee ik niet wil zeggen dat je het Moet veranderen en al helemaal niet dat Sint N. moet worden afgeschaft. Allen dat een manier bedenken die minder irri is, helemaal niet zo moeilijk is en ook helemaal niet zo dramatisch als men soms doet voorkomen.