Ja! Eigenlijk wel. Tenzij er geen kraan is, maar dat is eigenlijk bijna nooit. Bij iemand thuis dan was ik mijn handen wel in de keuken ofzo.
Overigens word ik ook niet panisch als ik het niet doe, maar is gewoonte.
Droog ze niet altijd af, ben daar wel selectief in. Als de afdroogopties onvoldoende zijn (bijvoorbeeld zo’n smerige muurfohn) dan haak ik af en verlaat ik de ruimte met natte handen.
Toen mijn vaders moeder stierf, was ik onmogelijk verdrietig. Maar veel minder verdrietig dan ik verwacht had. Jarenlang had ik haar verboden te sterven. ‘Als jij gaat, ga ik ook,’…
Alleen als er een kraan in de buurt is.
Altijd, tenzij na het wildplassen. Meestal is er dan geen water voorhanden.
Ja! Eigenlijk wel. Tenzij er geen kraan is, maar dat is eigenlijk bijna nooit. Bij iemand thuis dan was ik mijn handen wel in de keuken ofzo.
Overigens word ik ook niet panisch als ik het niet doe, maar is gewoonte.
Droog ze niet altijd af, ben daar wel selectief in. Als de afdroogopties onvoldoende zijn (bijvoorbeeld zo’n smerige muurfohn) dan haak ik af en verlaat ik de ruimte met natte handen.
ooh en wildplassen. Dat kan ik niet, beter om daarna gewoon te douchen 😉