Zonnebloemen zijn mooi. Dat is misschien een understatement. Zonnebloemen zijn de enige bloemen die mij kunnen bekoren. Over het algemeen deprimeren bloemen mij. Ze zijn prachtig en dan, na een paar dagen sterven ze en kan je ze weggooien. Ze sterven dus. Ze leefden eerst en dan na een paar dagen is het afgelopen. In de bloei van hun bestaan… Ja, daar word ik depri van. Het doet me denken aan mijn eigen sterfelijkheid.Planten zijn ook geen optie. Want hoe hard ik ook mijn best doe, mijn vingers zijn gewoon niet erg groen. Zelf cactussen heb ik weten te vermoorden. Te verdrinken om exact te zijn. Want hoewel ik weet dat ze weinig water nodig hebben, geef ik ze toch altijd teveel.
Zonnebloemen dus. De bos die nu mijn schouw siert leeft nog wel een paar dagen. Kort maar krachtig enzo.
Xaviera.
