Eindelijk iets wat ik lust
Zaterdag hoeven we helemaal niks. Er is geen feest, er zijn geen plechtigheden, we hoeven er niet vroeg uit, we moeten nergens heen. Heerlijk!
Ik ben natuurlijk weer redelijk vroeg wakker. Tegenwoordig zit echt uitslapen er voor mij nog maar zelden in. Ik begin wat dat betreft echt steeds meer op mijn moeder te lijken. (AAAAH).
Voor ik mijn vriend wakker maak hang ik nog even op het balkon. Er is niks lekkerders dan de ochtendzon en een mooi uitzicht.
Wanneer iedereen weer op is en klaar voor de start besluiten we een wandeling te maken. Die wandeling eindigt bij de Carre four. HA, wat een goeie supermarkt is dat toch. Ik zou er dagen rond kunnen dolen. Gelukkig heb ik niet teveel geld bij me en gelukkig kan ik te voet niet teveel meesjouwen. Wel pikken we een doosje donuts mee. Zo slecht, maar ZO lekker. Ik bedoel, we zijn toch aan het wandelen. We wandelen die donuts er wel weer af.
De rest van de dag brengen we in het stadje door. Er gebeurt weinig spannends. We drinken, we eten, we drinken nog wat en tussendoor eten we nog. Vakantie dus.
De volgende ochtend is het weer tijd om naar huis te gaan. Lees “de reis” en draai het om. Zo ging het ongeveer! 🙂
Mooi is het daar en dat ze daar nog van die lekkere vieze donuts hebben, dat was toch mooi meegenomen. Je mag wel trots zijn op jouw vriend. Het is een mooie stoere bink.
Ik heb al je delen gelezen 🙂 En ik had ook wel meegewild als vriendin van de vriendin! Lekker wijn zuipen en dat vanaf ‘s ochtends klinkt mij ook wel goed in de oren. Daar komt nog bij dat vis in kreeftensaus voor mij hemel op aarde is en ik eet niets liever! Huisje in de bergen klinkt ook niet slecht. Hmm.. weer een jaar wachten voor ik echt op vakantie kan!
Heerlijk, zo’n tripje! Zeker met die omgeving. Op de vis na, dan. En de schoenen.
@vedat: ik ben ook trots op hem hoor.
@floor: ik wist niet dat je zo vissig was!!! Brrrrrrr
@jenni: ja, het was er wel echt erg mooi.