Something fishy’s going on around here

Terug in het hotel is het tijd voor een dutje. Ik ben kapot van het varen, het trouwen, het poseren, het rijst gooien, het een aanrijding hebben en het wijn drinken. Even een uurtje liggen. Daarna is het tijd voor wederom een lekkere douche en trek ik alweer de volgende outfit uit de kast. Makkelijke schoenen dit keer, want na een hele dag op die megahakken verdien ik een pauze.

Dit keer gaan we in een grote bus naar het huis van de moeder van de bruid. Die ene met zwembad enzo. Daar aangekomen worden we meteen vastgelegd door de fotograaf. De foto is leuk geworden, maar moet nog komen…

Buiten staan in het avondzonnetje tafels opgesteld. Het grote dineren kan beginnen. En groot is het. Zes gangen denk ik, maar ik weet het niet zeker, aangezien ik vooral het brood eet. De eerste gang is foie gras (spelling?). Getverrrrrrrr. Ik ben echt zo’n boer die niet eet wat hij niet kent en dit ken ik niet! De tweede gang is vis. Ik besluit stoer te doen en een stukje te proeven…BAH! Nu moet je bedenken dat ik géén vis eet. Dit blijkt vis te zijn met kreeftsaus. Geen goede keus voor een avontuurtje met eten. En ik ben al niet zo avontuurlijk met eten. Ik besluit het te laten voor wat het is en te wachten op de volgende gang. Eindelijk, de BBQ! Een stokje zit vol garnalen. Het is vast niet voor niks dat die dingen op Aruba de kakkerlakken van de zee worden genoemd. Ik besluit dat feest aan me voorbij te laten gaan. Aan het andere stokje zit vlees. En hoewel ik niet weet wat het is probeer ik het toch maar. Niet slecht! Ook niet goed, maar ook niet slecht. Het blijkt eend te zijn. Gelukkig wist ik dat niet en is het nu te laat om het uit te spugen. Wat een boer ben ik toch. Iedereen eet netjes z´n bordje leeg behalve ik weer.

Tussendoor wordt er heftig gespeecht. Ook mijn vriend moet eraan geloven. Meteen begrijp ik weer waarom ik met hem ben. Niet alleen heeft hij zich helemaal niet voorbereid en is het helemaal spontaan, maar daarbij doet hij het ook nog helemaal in het Engels. Foutloos Engels! Bruid en Bruidegom zijn ontroerd, dat doet hij toch weer mooi.

Het is de langste zit van mijn leven. Ok, op die keer bij de MC Donalds na, toen ik van 12 uur ´s middags tot 8 uur ´s avonds in de Mickey D heb gezeten (dat was een weddenschap). Als eindelijk iedereen is uitgedicht en uitgespeecht gaat eindelijk de muziek aan en kan het feest losbarsten. Jammergenoeg barst ook de hemel los als het ware en begint het na een uurtje al keihard te regenen. Tijd om terug te verkassen naar het hotel en een megaslaap te doen. Een lange, mooie dag. De roes van de wijn maakt het alleen nog  maar mooier. Binnen vijf minuten ben ik in dromenland.