Alkmaar, ik was er nog nooit geweest. Maar na een uitnodiging van de dames en heren van Social Media Club Alkmaar ging het er toch van komen. Of ik wat wilde vertellen over bloggen in het algemeen en 42bis in het bijzonder. Leuk.
De bijeenkomst was gezellig, de vragen leuk, ik moest dan wel presenteren vanaf een Apple, maar ook dat kon de pret – niet al teveel – drukken.
En dan naar hartje Alkmaar – ik klets maar wat, want ken Alkmaar niet, dus kan niet garanderen of er hartjes bij betrokken waren – een restaurantje (van binnen veel groter dan de pui deed vermoeden) in een Alkmaarse winkelstraat.
“Wat is het hier blankkk,” mijn 42bis-chica Metta (redactiecoördinator 42bis) plagen blijft leuk. Van de weeromstuit begint ze de paar allo’s aan te wijzen die in de koffieshop zitten: “Nee hoor, kijk maar..” wel lekker overzichtelijk, alle allo’s in de koffieshop.
Biefstuk, patat, kipsaté, een oer-Hollandsche menukaart. Dat ik een patatje oorlog bestel vindt de bediening helemaal geen probleem. De blozende Alkmaarder (alkmaarees, Alkmaas…?) die onze bestelling opneemt toont zich direct relaxter dan de meeste van zijn grote-steden-versies.
Ergens tussendoor roept de nicotine me van buiten. Vanaf het terras kijk ik toe hoe Alkmaar langzamerhand huiswaarts keerde na een shopperige koopavond. Zwaaitjes hier, groeten daar, een veel kleinere gemeensachap dan het toch al kleine Utrecht. Gezellig met ons kent ons en kan ik je helpen.
Dan weer terug richting Utrecht. Op het Alkmaarse station een Somalische jongen (buiten de koffieshop ja) met een helpende hand in de aanbieding: “Moet je naar Utrecht? Dan kun je beter die andere trein nemen, anders sta je echt lang te wachten.” Vriendelijk en aangenaam, het kan dus gewoon.
Eenmaal in de trein rent een meisje van een jaar of 18 net op tijd op blote voeten naar binnen. “Gaat deze trein naar Amsterdam?” Ik antwoord bevestigend en gerustgesteld trekt ze haar hoge stappers weer aan en ploft neer op de bank. Ik kijk naar de fles wijn die ik na mijn praatje mee heb gekregen en weer naar het meisje. Denk terug over tijden dat 10 euro onwijs veel geld was. Bedenk me dat ik helemaal geen wijn drink, al vind ik de geste van de organisatie natuurlijk fantastisch.
Bij Uitgeest moeten zowel het meisje als ik eruit en overstappen op de Sprinter richting Amsterdam CS. Samen roken we voor vertrek een sigaretje. “Wat een dag,” klets het meisje me toe. “Ik heb echt zó moeten rennen.“ Nogmaals kijk ik naar de fles wijn die ik bij me draag. Zo los in de hand, bij gebrek aan tas om het in te dragen: “Wil jij een fles wijn?” vraag ik aan het meisje dat ik natuurlijk helemaal niet ken. Verbijsterd kijkt ze me aan: “Oh, dat kan ik toch niet zomaar aannemen.” Ik vertel haar dat ik geen wijn drink – tenzji ik echt niet anders kan. Zij vertelt mij dat ze de volgende ddag met vriendinnen naar Berlijn gaat: “En dan ben ik echt dé man met die wijn hoor.” 1000 bedankjes vallen mij ten deel. Een fles wijn voor een tiener, da’s een mooi cadeau.
Op Centraal station Amsterdam stap ik uit, om wéér over te stappen op de trein die me echt naar Utrecht zal brengen. Je moet er wat voor over hebben dat Alkmaar. De trein laat nog even op zich wachten, dus doe ik nog maar een sigaretje: “Heb je een vuurtje voor me?” vraag ik aan de jongen die naast de onaangenaam ruikende rookpaal staat te paffen. “Tuurlijk,” zegt hij en drukt me een aansteker in de hand. “Die mag je houden hoor!” Als je rookt en je wel eens onderweg zonder aansteker heb gezeten, dan weet je hoe fijn dat is. Ik bedank hem uitgebreid. De paffende jongen kijkt wat onaangedaan. Alsof hij wil zeggen: “I’m not a hero, I’m just doing my job.” Dat werk.
Wanneer de trein die me thuis zal brengen bijna arriveert ben ik een tevreden mens. Na een goed gesprek met 30 man, heb ik een stad ontdekt, een dame weten te verblijden met een fles wijn en een aansteker verdiend.
Sommige dagen zijn gewoon fijn.
Ik ben het maar hoor, niet stressen.
I’ve spent over 25 years working in content strategy and digital transformation, which means I’ve seen enough technology hype cycles to be skeptical and enough genuine innovation to stay curious.
Want to talk shop? Do get in touch!
Goed he, zo positief in het leven staan!!!
Yay! Klinkt als een uitstekende dag! 🙂
Moest overigens echt KEIHARD lachen om “…wel lekker overzichtelijk, alle allo’s in de koffieshop” 😀
Uhh, misschien moet ik het niet melden wegens wijsheid achteraf en zo, maar er gaat ook gewoon een intercity van Den Helder via Alkmaar naar Nijmegen die ook in Utrecht stopt… 🙂 (Zie het maar als een tip voor als je nog eens van onze mooie stad wilt komen genieten zonder uuuuuren onderweg te zijn 😉 )