Zingen voor publiek, ik word er doodzenuwachtig van. Ik heb het wel eens gedaan hoor, maar man wat een eindeloze stress is dat. Zingen voor een groot publiek is echt wel eng. Zingen voor een publiek van één (1) is monsterlijk eng. Toch is dat wat je doet bij zangles. Gelukkig had ik mijn grote diva-zonnebril bij me en mocht ik die van mijn docent gewoon opdoen. Pfff, dat scheelde wel.
Mijn tweede zangles begon met een uitwisseling van angsten. Mijn angst voor mensen, de angst van mijn docent voor het social web. En hoewel we elkaars angst niet deelden, begrepen we elkaar direct. Voor ons beide komt het te dichtbij. Voor mij het een, voor hem het ander. Voor ons beide is het alsof mensen zo in ons hart kijken. Voor mij het een, voor hem het ander. En beide hebben we dezelfde troostende woorden voor elkaar: “Je deelt alleen dat waar je je comfortabel bij voelt en je hoeft niet elke emotie die je erin stopt keihard te voelen.”
Grappig om te ontdekken dat alles wat anders lijkt, op zoveel fronten hetzelfde is. En dat de tips en lessen die we elkaar over en weer leren, wel verdacht veel op elkaar lijken.
Mijn huiswerk voor volgende keer: werk aan je timbre. Leg intonatie in wat je zingt. Snap wat je aan het vertellen bent. Vertel een verhaal.
Zijn huiswerk voor de volgende keer: weet wie je bent. Bedenk op wie je je richt, hoe je ze gaat bewegen. Vertel een verhaal.
Ik ga er hard op studeren. Want gewoon maar wat zingen, dat is de kunst niet. Iets overbrengen, door het verhaal dat je vertelt en de manier waarop je het vertelt, dat is de kunst. En dat is – als je er nog niet zo naar hebt gekeken – best moeilijk. En dan moet je het er ook nog uit laten zien alsof het je tweede natuur is. Dat is het social web voor mij, dat is zingen voor hem. Nu moeten we het nog op het veld van de ander weten te projecteren. Wat een leuk project is dit toch.
En oh ja, het resultaat van de tweede les vind je hier. Ik vind het nu al beter dan de vorige keer – al blijft het een helllll gelijk om jezelf te horen. Nu nog zoeken naar dat plekje waar ik het verhaal vandaan ga halen. Ik vind het wel hoor, wacht jij maar.
http://www.youtube.com/watch?v=CiF_7xt92JE
En oh ja 2. We hebben de fanpage aangezet (dat was even schrikken:)) dus als je nog een Like overhebt doe hem even deze kant op. Dan kan ik hem ook meteen laten zien wat insights zijn!
Ik ben het maar hoor, niet stressen.
I’ve spent over 25 years working in content strategy and digital transformation, which means I’ve seen enough technology hype cycles to be skeptical and enough genuine innovation to stay curious.
Want to talk shop? Do get in touch!
Ik vind het superstoer dat u ons het proces real time laat volgen!
há, ik vind het nog best tricky 🙂 Maar maakt wel dat ik harder mijn best doe op mijn huiswerk 😀
Verhalen vertellen kan je wel, als ik het verwoord in de woorden van mijn sensei: Zing zoals je blogt en blog zoals je zingt!
Geen geluid op mijn werk, dus hoe het nu klinkt kan ik niet beoordelen, maar een like heb ik er wel voor over 🙂
Dank je Daan! Van schrijven word ik gelukkig stukken minder zenuwachtig 😉
Ja, zingen voor publiek liujkt me ook doodeng. ik heb het wel eens als tweede stem gedaan in een band, maar echt makkelijk voelde ik me daar ook al niet bij.
En ik blijf vinden dat je een erg mooie stem hebt, lijkt me mooi om als leraar mee te kunnen werken, daar is veel van te maken.
Super Xav!
nu ik je zo hoor en je verhaal lees….ik wil ook weer zangles, zingen is heerlijk
Echt mooi gezongen,Xaviera. Soulsister en goedeverhalenverteller ben je.