Xaviera | The Never Ending Weblog

Willen we minder Wilders? I can’t hear you!

Mar 20 2014

Je kunt het natuurlijk wéér bagatelliseren. Je kunt natuurlijk zeggen: “Hij krijgt teveel aandacht, negeer hem”. Je kunt natuurlijk zeggen: “ach joh, maakt het uit. Hij komt toch niet aan de macht.” Dat kan allemaal. Maar dan ben je wel een ongelooflijk slappe lul (vagina…vul zelf in).

Geert Wilders is meer dan die blonde clown met die clowneske stemmers. Hij is ook minder…uiteraard. Maar hij is ook meer dan iemand die ja zomaar negeert. Kun je je schooltijd nog herinneren? Was er toen iemand die werd gepest? Negeerde je dat toen gewoon…omdat jij het niet was en dat wel prima was? Hoe voel je je daar nu over? Niet zo goed mag ik hopen. je niet uitspreken, is je ook uitspreken. Erbij staan en je mond houden, is ook een statement maken. I know. I’ve been there.

Lees verder

Koude kleren en wat leuks

Mar 10 2014

Dat was me het weekje wel, vorige week. Eerst sprak ik bij de politie. En dat greep me véél meer aan dan ik had verwacht. Vervolgens schreef ik erover, in een poging het uit mijn systeem te lozen en dát maakte het erger en was alsof ik naakt door een stadion met Mormonen rende. Toen werd het vrouwendag en omdat mijn hoofd (en hart…of weet ik waar het zat) er vol mee zat, schreef ik er nóg meer over – en dat was net de druppel.

Lees verder

Het kost wat, maar dan heb je ook wat: praten helpt echt

Mar 04 2014

Natuurlijk was het heel dom. Achteraf is dat duidelijk. Achteraf is het altijd, allemaal duidelijk. Het was dom en naïef en belachelijk. Allemaal tegelijkertijd. En toch deed ik het. En jarenlang vond ik het dan ook mijn eigen domme schuld. En schaamde ik me. Niet voor wat er was gebeurd, maar omdat ik zo dom was.

22 moet ik zijn geweest. Het was al even uit met mijn – nogal gewelddadige- ex. Na meer dan 4 jaar ellende waarmee ik je niet zal vervelen, was ik eindelijk bij hem weggegaan. Ik woonde weer in Utrecht (met hem eerder in Den Haag) en had inmiddels ook al een paar maanden een nieuwe en hele leuke vriend. Lees verder

Zo’n dag weet je wel

Feb 17 2014

Heb je weleens zo’n dag. Zo’n dag waarop je wilt schreeuwen: “LEAVE ME ALONE” of misschien wel: “STOP TALKING TO ME.” Of als je taalpurist bent, gewoon: “GA WEG, IK BEN ER NIET!” Heb je dat weleens? Ik heb dat…vandaag.

Lees verder

Een kattentaks, ik zit eraan

Feb 09 2014

Drie katten heb ik nu. Met de nieuwste aanwinst erbij, heb ik voor elke etage van mijn huis een kat. En weet je – ik dacht nooit dat ik het zou zeggen – maar drie katten, da’s precies goed. Ik zit – voor nu – aan mijn kattentaks. Het kattenvrouwtje zit vol. En vol is vol, dat weet iedereen.

Lees verder

2014: vrienden maken

Dec 31 2013

2013 was best een prima jaar. Jawel, mijn gezondheid liet wat te wensen over met een darm die mij haat. En ja, ik deed iets waar ik doodsbang voor was (maar redde het met slechts 1 traan). Maar het was ook het jaar van de geboorte van Content Collective en de groei van de club waarmee ik dat draai. En het jaar dat Anastasia haar groove vond en het jaar dat ik mijn Facebook opschoonde, maar ook pareltjes ontdekte. En ook dit jaar was mijn relatie met mijn vriend-waarmee-ik-getrouwd ben, nagenoeg perfect. Oké, dat is onzin. Maar we hebben het wel érg gezellig.

Lees verder

Ik ben geen regenworm, maar een mens

creepy-tears-fantasy-fairy-tale-landscape-painting-by-philippe-fernandez-philippe-fernandez

Dec 27 2013

Ik groeide op boven een boekenwinkel. Een antiquariaat vol avonturen, verstopt in kaften die vol beloften zaten. Een paradijs voor een kind. Een paradijs voor een volwassene. De winkel heb ik nooit uit kunnen lezen, daarvoor was de toestroom van nieuwe oude boeken, te groot. Maar de sprookjes verslond ik. Want de sprookjes leerden mij hoe de wereld moest zijn. En dat ben ik nooit vergeten.

Kun jij je de lessen nog herinneren die je ouders je leerden toen je klein was?

Niet liegen, wees rechtvaardig, niet stelen, wees lief voor anderen, deel met anderen. Het waren dezelfde lessen die sprookjes ons leerden. Dat nobelheid werd beloond en dat het moeilijk – maar belangrijk – was om de juiste keuzes te maken. Dat de zwerver die je een gulden gaf, best eens een koning kon zijn en dat als je altijd eerlijk was, de blauwe fee je een echte jongen zou maken.

Lessen die ik toen logisch vond. Lessen die ik nog steeds logisch vind. Lessen die ik probeer na te leven. Lessen waarvan ik links en rechts hoor dat ze naïef zijn en beetje dom. Dat het leven geen sprookje is en niet zo zwart/wit. De premisse is dat in het “echte” leven allerlei schakeringen van grijs zijn. Dat er geen absolute waarden zijn. En dat alles relatief is. I call bullshit.

Lees verder

Fietsen-horror

Nov 28 2013

Fietsen verleer je nooit. Nooit! Ik kan het weten. Ik heb namelijk jaren niet gefietst. En als ik zeg jaren, bedoel ik decennia. En ja…ik kan het nog steeds. Wat je wel verleert is alles wat bij het fietsen hoort. En zo voelde ik me vandaag, met mijn nieuwe fiets, net een asielzoeker die zijn eerste dag in ons koude kikkerlandje doorbrengt.

Mijn eerste fietstocht stelde weinig voor. Van mijn huis naar kantoor is welgeteld vijf minuten trappen. Vijf minuten van doodsangst, bijna-dood-ervaringen en een korte blik op de witte tunnel, met een stem die riep “Don’t go into the light”. Een rood stoplicht waar niemand voor stopte. Auto’s die het specifiek op mij gemunt hadden en voetgangers die niets liever wilden dan door mij aangereden worden.

Lees verder