Als je hier al eens bent geweest is het je misschien wel opgevallen: ik heb de site helemaal omgegooid (probeer de home eens, da’s ook al zo anders). Laat ik meteen toegeven: er was niet echt een reden om alles om te gooien, maar zo af en toe vind ik het gewoon nodig. Alles op z’n kop en niks meer hetzelfde. 

Vroeger – toen mijn zusje en ik nog in één huis woonde – veranderde ik eens per 3 maanden de complete inrichting van mijn appartement. Dan werd de voorkamer de huiskamer en de achterkamer de slaapkamer. Dan moest de tafel aan de linkerkant en de bank opeens rechts. Daar kon ik me echt uren mee vermaken en dat deed ik dan ook. Eenmaal klaar riep ik mijn zusje dan van boven om te komen kijken. Mijn zusje de register-accountant en lijstjesmaker (checklijstjes, veeeel checklijstjes) en die vond mij dan maar gek. Maar we zijn zusjes, dus onderging ze gewillig én elk keer weer mijn tour van de nieuwe indeling en deed ze ook haar best om er – nog maar eens – enthousiast over te zijn.

Maar die behoefte aan verandering is wel vaker een thema in mijn leven.

Mijn eerste echte baan, zei ik na 9 maanden op. Te saai. Ik was dan wel internetmevrouw geworden door die baan en dat was gaaf. En ik was naar congressen gegaan in Londen en New York, maar verder gebeurde er weinig op dit kantoor dat zelf niks met internet deed. Na die eerste baan besloot ik dan ook in de detachering te gaan werken. Gelegitimeerd elke zoveel maanden een nieuwe job. Heerlijk vond ik dat, tot mijn laatste klus – bij de overheid – opeens 2 jaar duurde. Ik wist niet wat ik moest uithalen om mezelf ge-entertained te houden.

Elke dag dezelfde mensen, elke dag dezelfde route, elke dag dezelfde gesprekken…pfffff. Dus begon ik licht irritant te doen tijdens vergaderingen (let op: ik was nog jong en éxtra vervelend),  deed ik mijn best om zo af en toe iets vreselijk willekeurigs te zeggen en probeerde ik zoveel mogelijk verschillende routes uit naar kantoor. Gewoon om niet gek te worden.

Na 2 jaar was ik er echt klaar mee en besloot spontaan weer voltijds te gaan studeren. Dit keer werd het journalistiek. Daarna werd het politiek. Op de achtergrond bleef het natuurlijk internet.

Gek is dat hoor, die behoefte aan nieuwe impulsen, nieuwe avonturen, nieuwe dingen en daarmee enge dingen. Want verder ben ik een soort ere-autist. Mij zomaar bellen om spontaan iets te gaan doen, levert lichte buikpijn op…bij mij dus he. Ik eet het liefst elke dag dezelfde lunch op exact hetzelfde tijdstip en als in een kantoorkantine, aan dezelfde tafel. Ik huurde vroeger bij de videotheek (vroegah) het liefst films die ik al had gezien, zodat ik zeker wist dat ik het een goede film zou vinden.

Maar ik dwaal af. Mijn site is dus veranderd. Dat doe ik een paar keer per jaar gewoon. Vanuit internetologie is dat niet het allerbeste idee. Maar het mooie aan mijn websites is, dat het MIJN website is. Dus heb ik het omgegooid. Wen er maar niet aan. Het kan zomaar opeens weer anders zijn.