Gelukkig is er altijd de video nog #standup

Moest je wel eens zo onwijs nodig kotsen, dat je ervan moest plassen? Of moest je wel eens zo onwijs nodig plassen, dat er bijna van moest kotsen? Niet? Dan ben je nooit echt zenuwachtig geweest.

Ongeveer 1,5 uur voor mijn optreden in Het Comedytheater in de Nes, is dat namelijk exact hoe ik me voelde: alsof alle functies waar mijn lijf normaal geen enkele moeite mee heeft, totaal de weg kwijt waren. Mijn oren deden het niet meer, ik zag alles met een soort waas en terwijl docent Roel C. Verburg ons de kleedkamer liet zien en het podium liet uitproberen, hoorde ik in mijn hoofd alleen maar een keihard gezoem. 

“Waar ben ik aan begonnen?” niet voor het eerst schoot deze gedachte door mijn hoofd, maar vooral: waarom? Waarom Xaf (ik noem mezelf altijd Xaf als ik tegen mezelf preek)? Waarom moet je altijd dingen doen die je eigenlijk doodeng vindt? Waarom kun je niet gewoon iets gaan doen wat je allang kan? Waarom, ….waarom ben je zo’n sukkel?

Omdat ik pas na de pauze aan de beurt ben, heb ik alle tijd om me uitgebreid bezig te houden met de retorische vragen die ik mezelf erg vaak moet stellen de laatste jaren. Een antwoord geef ik mezelf niet. Dat is er natuurlijk wel (nieuwe dingen leren, uitdaging, flexibel blijven bla bla bla), maar 45 minuten voordat ik voor het eerst het podium op moet als stand-up comedian (nou jaaaa, sort of) zijn de antwoorden allang niet meer relevant en de vragen een methode van mijn eigen geest om mezelf nog maar wat meer ellendig te laten voelen.

30 minuten voordat ik het podium op moet. 

Jan is de eerste die zijn setje speelt. Damn, wat doet hij het goed. Ik ben – vanuit de zaal – vreselijk trots en lach keihard. Naast mij zitten wat mede-cursisten. Zij hebben hun optreden een paar dagen eerder al gehad. Relaxed lachen ze om de grapjes van Jan en tussen neus en lippen door spreken ze mij moed in. Op dat moment haat ik ze natuurlijk: zij zijn al geweest en hebben de ellende al achter de rug.

15 minuten voordat ik op moet.

Inmiddels sta ik backstage. Thank GOD dat daar een rokersruimte is. Ik rook, nee vreet, een sigaret op. In de andere ruimte zit de jongen die na mij moet. Als ik zenuwachtig ben, dan is hij doodsbang. Zo strak van de zenuwen zelfs dat ik rustig van hem word. In de rokersruimte schop ik mezelf KEIhard (figuurlijk) onder mijn hol: “Kappen nou Xaf, be a freaking man. Zelfs als het misloopt zijn het maar 8 minuten van je leven. Op een heel mensenleven man. Doe relaxed. Er zijn ergere dingen.” Ik prevel als een losgeslagen zwerver keer op keer de woorden tegen mezelf.

7 minuten voordat het zo ver is.

De laatste act vóór mij is aan de gang. Ik loop nog één keer door mijn tekst heen. De tekst waarover ik de afgelopen dagen heb gedroomd. De tekst waarvoor je me de komende weken, misschien zelfs jaren, om 3 uur ‘s nachts wakker kunt maken.

1 minuut voordat het zo ver is.

Vanachter het gordijn hoor ik MC Menno Stam de zaal entertainen. Door een kiertje in het gordijn kijk ik per ongeluk diezelfde zaal in. Oh my God, daar zitten ze allemaal. Wat als ze niet lachen? Met een laatste schop onder mijn reet probeer ik mezelf van die gedachte af te brengen.

En hier is ze dan…Xaviera Ringelingggggggggg

Ik hoor mijn naam en zet de eerste stappen op het felverlichte podium. Opeens verandert alles. Het is alsof er iets in mijn hoofd klikt. De zenuwen zijn absoluut niet weg (al zou ik dat graag beweren), maar ik weet opeens wél zeker dat ik mijn tekst gewoon ken. Ja en of ze lachen, dat is aan hen. Ik hoop er natuurlijk op, maar het blijft ook een beetje  afwachten.

Hoi, ik ben Xaviera…

httpv://www.youtube.com/watch?v=KRKglh2CePQ&hd=1

p.s: Ja, ik zeg pik op het podium. Sorry mama 🙂 Ging ook steeds fout bij repeteren daar, maar vond piemel toch minder grappig, dus ja. Is nog steeds niks voor mij eigenlijk maar goed ಠ_ಠ

p.p.s: voor de duidelijkheid: ik wil geen stand-up comedian worden heur, maar wilde wat meer leren over timing om dat mee te kunnen nemen naar mijn andere optredens (spreken op events/congressen etc.)

p.p.s: Wil je ook de workshop volgen, gewoon om jezelf te stressen …of in Baak-taal te stretchen? Hier kun je je aanmelden voor de volgende!