Stel je moet een taart bakken (geen idee waarom, je kunt er ook gewoon één halen bij de Appie). Je downloadt een recept en gaat aan de slag. Binnen twee minuten loop je vast. Want jouw redenering was simpel: ik wil taart eten > ik moet een taartrecept hebben. Maarrrrr zo werkt het niet.
Wat je moet weten, voordat je aan het bakken slaat is: wat voor taart wil ik eigenlijk? Wat moet er in die taart? Voor hoeveel mensen? Hoe werkt mijn oven? Hoeveel tijd heb ik? Zonder die informatie kom je nergens, ook niet met het allermooiste recept.
Met AI is het net zo. Mensen denken vaak: ik wil een artikel schrijven > ik moet een prompt hebben die zegt “schrijf artikel”. Maar net als bij die taart mis je dan de helft van de ingrediënten en van de context. Wat in promptland oplevert dat je je prompt te volstopt met instructies of juist te weinig én dat je output dan zuigt.
In plaats van je eindproduct kennen (ook belangrijk!), vraagt goed prompten van je om je proces eerst goed te bestuderen. Om de zaken die je nu intuïtief doet, te ontdekken en te benoemen.
Waarom dat nodig is
Of je nu handmatig prompt, agents wil bouwen of iets anders magisch: het in kaart brengen van je taakproces helpt je om per stap te bepalen of AI wel of niet zinvol kan zijn en/of het je mág ondersteunen (hoog risico = misschien niet). Het helpt je ook te bepalen wat je nodig hebt om de stap in kwestie uit te voeren (bijv. goedkeuring, feedback, een briefing).
Je promptavontuur start dus helemaal niet met de prompt, maar met je proces. En hoewel je nu waarschijnlijk denkt: bro, ik weet precies welke stappen ik moet doorlopen om tot dat artikel te komen, garandeer ik je dat er meer stappen zijn dan je nu voor je ziet. Simpelweg omdat je zo goed bent in je werk, dat het lijkt alsof je één ding aan het doen bent, maar dat bestaat dan uit twaalf stapjes en tussenstapjes. En die moet je uit elkaar zien te trekken om er op een echt zinnige wijze een prompt op los te laten.
Hoe dan?
Wanneer ik word gevraagd om mensen te trainen in prompt design, start ik dan ook nooit bij de prompt. Dat is namelijk alsof je de oven wel aanzet, maar slechts de helft van de ingrediënten, in de verkeerde hoeveelheden, in een plastic bak erin wil zetten. Dat wordt een expliciet ongezellige taart.
We gaan dan dus eerst met elkaar een aantal vragen beantwoorden. I knowwww…saaaiii. Maar we doen het toch. Nu heb ik voor een workshop meerdere uren, opdrachten en mooie slides, maar hier heb ik maar heel even je aandacht. Dus ik breng de vragen terug naar de essentie:
- Beschrijf zo gedetailleerd mogelijk door welke stappen je loopt: wat gebeurt er in elke stap?
- Wat heb je nodig om deze stap te starten en af te ronden? Denk aan briefing, bronnen, data, voorbeelden, format, kanaal, doelgroep, toegang, beslissers/owners.
- Kan en mag AI hier helpen? Is dit een check, schets, draft, samenvatting, herschrijving, classificatie, besluitstuk? Nee is ook een geldig antwoord. En denk je “Misschien”, dan is dat een research-hint.
LLM’s kunnen niet alles, en niet alles even goed. Kijk dus goed naar welke deelgebieden je uit handen geeft. Niet alleen om de juiste prompts te maken, maar ook om nog maar eens te benadrukken waar jíj belangrijk bent in het proces. In een tijd waar we constant te horen krijgen dat ons werk op de tocht staat, ook geen slechte bijvangst!
Wat levert dit op?
Je ziet ineens waar werk écht gebeurt: in de micro-stapjes. Je voorkomt dat AI moet gokken, wat helpt tegen hallucineren. Je ontdekt waar jouw menselijk oordeel essentieel is (blijft bij jou) en waar je herhaling kunt versnellen (gaat naar de machine). En je krijgt scherper welke inputs, formats, owners en beslismomenten vooraf geregeld moeten zijn en dus minder terugkoppelloops.
Eerste oefening voor morgen
Kies één taak die je vaak doet. Schrijf eronder de stappen die je zet om de taak uit te voeren: praten met een inhoudelijk deskundige, aantekingen ordenen, analyseren of je voldoende input hebt, enz. Beantwoordt per stap de 3 vragen. Pak degene die duidelijk door GenAI kunnen worden gedaan en daar maak je prompts voor (of agents, whatever floats your boat). Je prompts worden er specifieker van, zuiverder en vooral effectiever.
Say it with me: proces gaat vóór de prompt
Prompting is geen toverspreuk maar mise-en-place. Zonder recept serveer je met een grote bak zelfvertrouwen regelmatig rauw deeg. Met een recept heb je inzicht en controle. Prompten begint niet met het eindresultaat, het begint met het snappen van je proces.
