Ja, nu ben ik dus getrouwd. Dikke kans dat ik binnenkort ook aan kinderen moet beginnen. Wat is anders het punt van trouwen. Van elkaar houden doe je ook zonder rode bruidsjurk. Samenwonen kan tegenwoordig ook al zonder papiertje. En heel eerlijk gezegd het krijgen van kroost ook wel. Het is gewoon allemaal simpeler (zo heb ik dan begrepen) als je getrouwd bent.
Maar goed, kids dus. En dat terwijl mijn angst voor zowel zwangerschap als bevalling alleen maar erger is geworden. Na het zien van bevallingsverhalen, baarvertellingen, werpfabels, jong odyssees en nog veel meer real-life uitscheuringen, is de animo voor het zelf krijgen van een baby hard gedaald. De animo voor het hébben van een baby daarentegen is rechtevenredig gestegen. Wat moet je ermee?
Er zit niks anders op dan mijn geld inzetten op hormonen.
Hormonen, de chocolade van het lichaam. Onbegrijpelijk goed en lekker als het meezit, maar dikmakers op z’n slechts. okay, ik hou helemaal niet van chocola, maar het gaat om het principe. Zonder hormonen, biologische klokken en peer pressure zou dit een kinderloze wereld zijn. Want zeg nu zelf: welke gek laat zich bewust bevruchten om dan 9 maanden lang ziek te zijn, hangborsten te krijgen, striae op te lopen, uit te scheuren en nog veel meer moois.
Ja okay, aan het einde baar je dan een kind. Maar dat is pas na 9 maanden. Negen maanden niet roken, niet drinken, niet feesten, niet te hard sporten, niet teveel eten, niet te weinig, bemoeials verdragen, mensen die aan je buik zitten….Hormonen., de Twix van het moederschap…..althans, dat hoop ik dan maar.
Het is maar negen maanden… overleef je ook wel weer. Gewoon je hormonen volgen zou ik zeggen 😀
Jij doet alsof het niks is man…mahja aan de andere kant kan jij het weten…maar ja…aan nog een andere kant …ik lust toch geen chocola!
Het verschil is alleen dat je zelf kunt bepalen of je chocolade eet of niet. Met hormonen heb je die keuze niet.. het gebeurt gewoon, het overspoelt je. Misschien kun je het onderdrukken door kunstmatige antipathie op te wekken door het staren naar andermans addergebroed in opvoedkundige programma’s? Want als ik die krengen zie krijg ik ook onmiddelijk de neiging ze met terugwerkende kracht te vondeling te leggen!
Xavier nog gefeliciteerd en je man ook!
Kinderen, nou dat is echt een horror verhaal. Ik heb het één keer mogen meemaken… niet van mij overigens. Echt die griet begon te kwijlen, te schreeuwen. Aan alle kanten spoot het bloed uit haar. Ik als haar handjesvasthouder zat van onder tot boven onder het bloed. Iedereen trouwens. From dusk till dawn en Saw waren er nix bij. Ze moesten mij later afvoeren met een trauma helicopter. Daarna 30 dagen in een inrichting gezeten om bij te komen van me trauma. Vresuhlijk! Denk maar aan heel veel slijm en bloed en dat is dan het mooie van een geboorte.
Het ergste is nog wel dat vrouwen denken dat hun baby mooi is…. get real ze zien er meestal uit als een aapje. Maar dat mag je dus niet zeggen…. baby’s zijn altijd mooi.
Daarna de verhalen… die vrouwen schijnbaar graag willen vertellen… nou ik ben uitgescheurd ennuh.. zal je de details besparen. Ranzig.
Succes met het werpen 🙂
Het kunnen ook hele fijne maanden zijn hoor! Tot drie maal toe heb ik mij 9 maanden lang geweldig gevoeld. Niets geen last van misselijkheid, overgeven, rugpijn, bekkenpijn, puisten en meer van dat. Nee, ik kon de hele wereld aan, barstte van de energie en het zelfvertrouwen. En alhoewel ik giga buiken had (a 30 kilo) waren deze kilo’s er zes weken na de bevalling ook weer af.
@MAD: dank voor de felicitaties, maar vooral de geruststelling. Wa \t zou ik doen zonder jou…. 🙂
@crisis: 6 weken????? AAAAAAAAAAAAAAH 🙂
Xaviera,
Je wordt nog burgerlijk.
Met vriendelijke groet,
Huibert
Nooit – maar dat wist je al 8)
Zoals jij nu aanhikt tegen alles rondom een zwangerschap, zo hik ik aan tegen trouwen :-). Jij hebt het laatste al gedaan en zo te lezen ook nog naar behoren overleefd. Ik heb drie zwangerschappen gedaan en echt, ik ben nog steeds even gek (mijn kinderen overigens ook, dus dat scheelt wel weer).
Dankzij Crisis hoef ik geen reactie meer te plaatsen, want ik hoef alleen maar die van haar tussen aanhalingstekens te zetten, want precies hetzelfde geldt voor mij ook. Zou het soms in de Hoornse lucht zitten? 😀
Jenni, mag ik bij je komen logeren….?
ik weet dat je erg blij met me bent Xaviera 🙂 *UghM*
Nee Jenni heeft geen ruimte, kom maar bij mij logeren Xaviera… zonder man natuurlijk.
Tuurlijk Xaf, inderdaad heb ik geen ruimte, maar voor jou maak ik graag ruimte. Zit je wel met drie kinderen in één huis.. dus als die Hoornse lucht niet lijkt te werken is het bivakkeren tussen mijn prinsje en prinsesjes wellicht een goede manier om je stijgerende hormonen in toom te houden!
En mochten ‘de drie van Jenny’ het werk nog niet geklaart hebben, dan verhuis je een paar straten richting ons. Hier zijn er inmiddels twee van de drie heftig aan het puberen. En geloof me, dat is een (prachtige weliswaar, natuurlijk) ervaring apart 🙂