Daarom maakte Percy Irausquin me ook altijd zo blij. Heel slim deed hij zijn ding. Heel gedreven maakte hij gebruik van zijn talent. Ik ben niet zo’n mode-moppie, maar daar ging het mij ook niet om. Als percy op tv was was ik altijd een beetje trots (als mede-Arubaan) – al weet ik best dat ik daarvoor niks heb gepresteerd, maar meer in het kader van al dat slechte en ongenuanceerde gezever. Dan was er Percy. En iedereen hier liep met hem weg. Een betere campagne had het Arubaanse toeristenbureau niet kunnen voeren.
En dan is hij opeens dood. Op zo’n stomme en zinloze manier. En los van dat het vreselijk is voor zijn familie en vrienden. Want dat is het. En ook los van dat er met zijn dood een groot talent verloren is gegaan (zo heb ik gelezen en ik wil het geloven) Is het ook een groot verlies voor Aruba en de andere eilanden. Zo’n sprankelend puntje positiviteit in al die xenofobie die tegenwoordig zo “in” is, mag eigenlijk niet verloren gaan.
Maar dat is hij. En dat is eeuwig zonde.
Veel sterkte aan iedereen die hem moet missen.
Hier overigens het condoleanceregister als je je geroepen voelt:
http://www.collection-prc.com/
