Zacht als fluweel
Haar handen. Dat is wat ik nooit meer vergeet. Die zachte huid, bedekt met ouderdomsvlekken. Als fluweel tussen mijn – toen nog jonge-mensen–handen. Ik hield ze stevig vast, zodat ze…
Dat is letterlijk wat ik vroeg
“We komen in juli naar Nederland.” Ik knik naar het beeld van mijn moeders voorhoofd dat mij via Skype bereikt. Waarom altijd enkel vanaf haar voorhoofd naar boven te zien…
Alsof haar neus bloedt. Geen paniek!
Natuurlijk ken ik mezelf na 43 jaar wel een beetje. Ik ben simpelweg niet iemand van de middenweg als het gaat om emoties. het is of het einde der tijden,…
Wat je onthoudt
Struinend door mijn foto’s, kom ik haar hand tegen. Ik weet nog precies hoe haar huid voelde, als ik haar hand vasthield. Dat moest steeds vaker. Ze had Parkinson en…
Een begrafenis op Aruba – deel 2
Deel 1 | Deel 2 | Deel 3 Dan is het woensdag en zijn we weer voor 6’en uit bed. Met z’n 3’en zitten we op de bank. Vooral mijn…
Een begrafenis op Aruba – deel 1
Deel 1 | Deel 2 | Deel 3 Het is zaterdagavond laat. Nu 1,5 week geleden. Na een slapeloze nacht die volgt op het nieuws dat mijn oma is overleden…
Regelneef/-nicht/-tante/-oom
Toen mijn eerste oma besloot het loodje te leggen, heb ik vooral gerouwd. Ik heb wel een liedje gezongen op de begrafenis, want dat moet wel. Maar met het hele…
Dag machi
Wanneer de telefoon ‘s om 2 uur nachts gaat en je familie woont in het buitenland, weet je dat er iets ergs aan de hand is. Ik pakte de telefoon…