Het schijnt dat deze en gene mijn directe manier van communiceren nogal moeilijk te verdragen vindt. Niet online hoor, hier ben ik nog rete genuanceerd. Maar irl (in real life, voor alle niet old skoolers). Grappig hieraan is dat deze klacht vooral van mannen komt. Grappig omdat ik altijd dacht dat het juist mannen waren die zo direct zijn en dingen. En dat vrouwen de neiging hebben om te vergeten dat de kortste weg van a naar b een rechte lijn is.
Ik geef toe dat ik niet erg goed ben in allerlei er-om-heentjes. Mijn mails zijn kort van stof, mijn vergaderingen ook wel redelijk en wanneer een ander een lang verhaal ophangt heb ik de neiging om al heel snel zodanig door te vragen dat de omweg verdwijnt en het punt boven komt drijven. Ik dacht altijd dat dit handig was. Maar niet iedereen apprecieert het blijkbaar.
Zo stuurde ik laatste een beleefd, maar minimaal mailtje met een verzoek tot advies over het een of ander. De meneer waaraan het mailtje gericht was beantwoordde mijn schrijven met een email die begon met de inmiddels hysterische woorden: “Ik weet dat je een vrouw bent maar…”. Daarna kwam een preek over hoe ik aardiger moest zijn via de email of eigenlijk helemaal niet moest emailen, maar bellen. I;ll do you one better: als de persoon waarmee ik moet communiceren in de buurt is, mail of bel ik niet, maar loop ik even langs. Dat wist deze meneer ook, maar hij was blijkbaar beledigd door het gebrek aan uitgebreide pleasantries in mijn mailtje.
Mijn reply begon dan ook met: “Ik weet dat je een man bent, maar…” gevolgd door het uiten van mijn verbazing over zijn (over)gevoeligheid en een belofte om bij een volgende mail rekening te houden met zijn tere ziel. Okay, dat was niet echt aardig. Maar wat is dat toch met grote kerels en lange tenen. Waar staat die regel geschreven dat alleen zij of zo je wilt, jullie direct kunnen zijn? Geen retorische vraag dit keer, ik ben oprecht benieuwd.
Daar is zo in het algemeen niets over te zeggen, dan zou ik de inhoud van de specifieke mails moeten zien. Er zijn gewoon mensen die alles verkeerd opvatten wat er verkeerd op te vatten valt, zowel mannen als vrouwen in mijn ervaring.
volgens mij heeft het met verwachtingspatronen te maken. vrouwen communiceren omslachtig. mannen zijn to the point. als je dat zonder waarschuwing gaat omdraaien raakt iedereen in de war!
Sorry…zon
Ik denk dat een heleboel mannen vrouwen met haar op hun tanden (figuurlijk, that is) een beetje eng vinden. Misschien voortkomend uit een oeridee dat vrouwen lief, zacht en onderdanig moeten zijn. En als je als vrouw niet aan dat verwachtingspatroon voldoet raken sommige mannen een beetje van de rel.
Ik weet wel dat ik jaaaren geleden, toen wij een paar keer zijn wezen stappen (jezus, dat is zeker tien jaar geleden), je weet wel, Arnhem Korenmarkt en die schimmige chatfeestjes en zo, wel eens gedacht heb over jou: “Damn, ik hoop dat ik nooit ruzie met je krijg!” 😀
Ehmm nou laat ik er dan eens een slinger aangeven. Veel vrouwen hebben problemen met mannen zoals moi. Ik ben namelijk niet van de slijm maar behandel vrouwen hetzelfde als een kerel. Maar dan gaan ze dus miepen dat ik een hork ben. Bedoel maar…
Uit ervaring weet ik dat vrouwen het stiekem toch wel heel erg prettig vinden als ze gebruik kunnen maken van hun vrouwelijke dingetjes/strategie. Alleen werkt dat niet bij mij, dus ben ik een hork. Nou dat was mijn kleine meninkje weer.
@MAD: Daar heb je een punt!
In aansluiting op wat MAD zegt, moet ik zeggen dat ik wel val op mannen die horkerig gedrag vertonen. En dan bedoel ik niet vreemdgaan en meppen en dat soort gelul, maar inderdaad, behandel vrouwen hetzelfde als een kerel. Ik ga volgend jaar trouwen met zo’n dergelijke hork. En dat is denk ik de reden waarom ik met hem ga trouwen.. hij is een hork en de andere kerels in mijn leven waren dat niet. Misschien een afwijking van mij, maar dat zij dan zo.
MAD: Ik weet niet wat “hork” precies inhoudt. Als het betekent dat je de hele tijd scheten en boeren laat, scheldt of slaat, dan vin dik dat nogal onaantrekkelijk – man of vrouw boeit dan niet zo.
Daarbij ben ik erg benieuwd wat vrouwelijke “dingetjes” zijn 🙂 En hoe je mannen dan behandelt?
Ik zie dat Laurent je begrijpt…is het een mannending? 🙂
Ik moet je helaas een antwoord verschuldigd blijven,
denk niet dat het een typisch mannending is, ben zelf ook niet een typische man,
het zal zoals Charlotte zegt wel iets met verwachtingspatronen te maken hebben, hoewel een collega van jou toch wel kan verwachten dat jij bent zoals je bent? Het zal wel gewoon een raar mannetje zijn, neemt zijn prive problemen mee naar zijn werk en reageert daardoor raar, zoiets..
@Xaviera: nee, het slaat o.a. op het feit dat mannen minder rekening houden met de drie of vier mogelijke verborgen betekenissen van wat je zegt (of juist niet), die door sommige vrouwen verzonnen en allemaal tegen je gebruikt kunnen worden.
Sommige mannen leren daar rekening mee te houden, maar anderen nooit 😀
*Fartttt* ugh sorry *BuRRRRRRRRRRRRRRRRPPPpppPPP* AAAaaaahYEAAHH!! Ow My GODDD do i feel 100% man today!!!! OEWAH! OEWAH! Nou dat bedoel ik dus niet 🙂 Met Hork bedoelen ze meer mijn houding..de dingen waar ik als man niet vatbaar voor wil zijn.
http://youtube.com/watch?v=cYXHuXpzF-0
Die vrouwen dingen….
Moeilijk uit te leggen. Maar het is mij bijvoorbeeld een paar keer opgevallen dat vrouwen dezelfde truukjes herhaalde bij andere mannelijke collega’s (vaak alleen leidinggevende). b.v.
Sensueel met een pen spelen in hun mond, mond half open en heel geïnteresseerd naar de man in kwestie kijken. Ik ben erop gaan letten en ze doen het alleen als ze iets willen, bedoel geen sex. En echt ik zie geen spoken. Kijk als ik op een pen zit te kauwen is het van de stress 🙂
Maar het is vooral micro lichaamstaal waar vrouwen erg goed mij uit de voeten kunnen, wij mannen zijn daar gewoon vatbaar voor. Tenzij je weet waar je op moet letten.
@ Xaviera: de definitie van een hork? Een vent die in een dronken bui tegen een vrouw zegt “je mag je snor wel eens scheren” en het dan ook meent. Nee, dat was ik niet, maar iemand anders.. en de man (hork) in kwestie was mijn man.. uhh.. mijn hork dus.
(en ja, ze had inderdaad een snor)