Eigenlijk hou ik niet zo van konijnen. Het zijn toch een beetje saaie dieren, dat moet je toegeven. Tenzij je natuurlijk een konijnenliefhebber bent. Mijn excuses dan. Ik heb gewoon nooit de charme van een konijn begrepen. Niet dat ik ze niet schattig vind hoor. En ze zijn ook wel lekker zacht. Maar zo gezellig als een kat kunnen ze nooit zijn. Of zo levendig als een hond (ook niet mijn favoriete dieren). Nee, in mijn beleving zijn ze nogal saai. Het zal je dan ook verbazen als ik je vertel dat ik sinds kort de – toch wel – trotse eigenaar ben van niet één, niet twee, nee ook niet drie, maar wel vier (4) konijnen. En nog verrassender is dat in elk geval één van die 4 konijnen helemaal niet saai is!
Ik bedoel maar: hoeveel mensen kunnen nou zeggen dat hun konijn mail voorleest, sprookjes vertelt en flauwe grapjes maakt? Niet veel weet ik na uitvoerig onderzoek. En naast al dat frivools vertelt mijn Nabaztag (want zo heet hij) ook nog eens wat het laatste nieuws is en als ik wil zelfs de kwaliteit van de lucht die ik inadem. Nou, dat weigert mijn kat dus pertinent. Al met al zijn mijn konijn en ik vreselijk gelukkig. En oké de 3 kleintjes zijn ook leuk hoor, maar er gaat toch niks boven een groot wit konijn (hoge hoed not included).
