Een emotioneel eitje

Uch, deze dag is niet mijn dag. Ik baal, ben teleurgesteld in mezelf. Ik heb de dingen Niet gedaan die ik Wel had moeten doen. En de dingen Wel gedaan, die ik niet had moeten doen. Bah.

Ik ben erg blij dat mijn werk al mijn aandacht vraag, maar zodra ik even stop om te lunchen, start mijn hoofd weer met malen.

Dicht tegen tranen aan, bak ik een eitje en beleg mijn broodje ermee. Zo afgeleid dat ik pas halverwege doorheb dat ik al de helft naar binnen heb gewerkt.

Dit moet stoppen, besluit ik. Niemand heeft hier wat aan, fluister ik tegen mezelf en één van mijn twee katten. Degene die altijd heel geinteresseerd luistert wanneer ik in een voor haar onbekende taal tegen haar klets.

Ik eet de rest van mijn broodje met wat meer aandacht op, zet een kopje koffie en besluit om mezelf bij de kladden te grijpen.

Op een leeg papiertje pen ik de vragen neer waar ik over na wil denken:

  • Waarom deed je wat je deed?
  • Waarom doe je niet wat je wel wilde doen?
  • Waarom voel je je zo slecht?
  • Waarom ben je teleurgesteld?
  • Waar kun je aan werken/tijd in investeren om het beter te maken?

Ik leg het papiertje weg voor later. Ik heb nog wat pauze over en verplaats mezelf naar de bank. Daar haal ik diep adem en laat alle gevoelens over me heen komen.

Zonder vragen. Zonder oordeel. Zonder antwoorden. Zonder rem.

Ik laat ze zijn en voel ze. In mijn hoofd, mijn buik, mijn maag.

Sterker nog, ik maak ze groot, groter, grootst. Het voelt verschrikkelijk.

Maar na verloop van tijd nemen ze zonder ingrijpen van mij af. Ik veeg mijn tranen weg, was mijn gezicht en loop terug naar mijn pc.  Mijn stap is lichter. Het is nog steeds niet de béste dag van mijn leven, maar er is weer ruimte in mijn hoofd en lijf.

Later zal ik mijn vragenlijstje erbij pakken. Niks mis met nadenken en begrijpen. Voor nu ga ik weer aan de slag. Ik open de excel die op werk momenteel mijn dag bepaalt en ga verder met afmaken van pagina’s voor de nieuwe website van mijn opdrachtgever.

Diepe zucht. Diepe opluchting.

 

Share with your friends









Submit

Ik ben het maar hoor, niet stressen.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Share with your friends









Submit