Quest for gourmet

Vorige maand heb ik me vol enthousiasme opgegeven voor een abbonement op de Quest. Heerlijk blad die Quest. Sinds mijn studie journalistiek – daarvoor ook al, maar daarna nog meer – koop ik wekelijks een grenzeloze lading tijdschriften. Van fout tot moeilijk. Denk: Nieuwe Revu, HP/De Tijd (omdat je moet weten wat de vijand denkt), Scientific American, Times magazine, Zij, de Viva en dus ook de Quest. Ja, het kost me bakken vol met geld. Maar liever per week/maand beslissen waar wat leuks instaat, dan zo’n vodje elke week in de bus krijgen en hopen dat het te verteren is.

Maar vorige maand ging ik dan toch overstag. They made me an offer I couldn’t refuse. bij een abbo op de Quest een gourmetset van Jan des Bouvries cadeau. Een gourmetset mensen. Lees dat maar goed, want het is niet niks.

Nu geef ik toe dat ik een gourmettrauma heb. Oftewel, een hekel aan gourmetten. De eerste keer dat ik door die hel heen moest was zo rond mijn 18e bij mijn eerste (Hollandse) vriendje. Wij waren uitgenodigd voor het eten, maar toen ik daar kwam bleek dat mama-eerstevriendje helemaal niet had gekookt. Sterker nog, mama-eerstevriendje verwachtte van mij dat ik zou koken. En niet in een gewone pan, maar in een of ander mini-pannetje. Kleine stukjes vlees, die pas klaar waren ter consumptie nadat ik ze zelf bruin had gebakken. Met wat uberkruid zoals witte peper en zout. Ik was verbijsterd. Wie nodigt nou mensen uit, om ze vervolgens zelf te laten koken?

Maar intussen – en na veel lessen integratie – heb ik zelf het gourmetten leren appreciëren. Nog steeds niet wanneer iemand me uitnodigt voor een diner overigens. jij nodigt me uit. Jij kookt! Maar gewoon thuis, aan tafel, met je eigen huisgenoten – oftewel aanstaande dingesgedoe- dat heeft wel wat. Een soort poppenhuis spelen. Kleine pannetjes, kleine stukjes vlees, kleine pannenkoekjes. Het is grenzeloos schattig. Denk ik hoor. Want sinds die eerste vriend, heb ik niet meer ge-gourmet. Maar ik stel me zo voor dat ik het echt heel leuk ga vinden.

Toen ik mijn abbo aanvraag voor de Quest op de bus deed was ik dan ook superenthousiast. Ik wist dat het even zou duren voor ik het setje binnen zou krijgen, maar geduld is een schone zaak. Je kunt je mijn teleurstelling vast voorstellen, toen ik afgelopen week een kort briefje van de Quest kreeg: “Dank voor je aanvraag. De sets zijn op. Je kunt nu een maserati krijgen met echte koplampen (maar wel kleiner dan mijn kat) of een fondueset. Godverrrrrrrr. Fondueset?? Are you kiddin’ me?

Ten eerste lust ik geen kaas!

Ten tweede is er niks poppenhuis aan een bak met gesmolten kaas.

De Quest kan het vergeten. Geen gourmetset, geen abbo. Zo zit het leven gewoon in elkaar. Met al die zinloze onderzoekjes die in de Quest staan, is dat een klein feitje dat ze over het hoofd hebben gezien. Ik zal ze leren!

Share with your friends









Submit

Ik ben het maar hoor, niet stressen.

13 comments

  1. Fonduen is heerlijk. Wij fondueden altijd in bouillon (chinees) lekker met stukjes vlees, maar ook met champignons en paprika. Veel minder vet en veel minder stinkend dat de olie-fondue. Bovendien houd je aan het eind een heerlijke kruidige bouillon over, die je de volgende dag bij de lunch ofzo kunt drinken. Ik fondue echt tien keer liever dan ik gourmet.

  2. Weet misschien iemand waar Xaviera R.is gebleven? Ze kwam hier nog geregeld maar blijkbaar is dit forum ook al gekaapt.

  3. Hoe vouw je een hoeslaken op:leg het laken ondersteboven op tafel. Doe twee punten in de tegenoverliggende punten. Je hebt nu aan één kant de vouw van het midden van het laken en daar tegenover de 4 punten twee aan twee in elkaar. Vouw nu de zijkanten (die langs de matras komen te zitten) naar binnen. Dan dubbel vouwen, nu heb je 4 punten op elkaar, weer dubbel vouwen. Kwart slag draaien, in drieën vouwen en in de kast. Maar het makkelijkst is: wassen, droogtrommel en dan weer op bed!

    Ik weet: het slaat nergens op. Ik las je oproep bij Jenni, en vroeger, toen ik nog heel jong was, stond deze manier van opvouwen op de verpakking van de hoeslakens, want die kwamen toen net in de handel!

  4. @Rense: Heb je geklikt? 🙂 Maar wel eindelijk een goeie relatie gelegd door Google.

    @Jet: Ik heb maar 1 keer gefondued (?) – von dhet echt niks 🙂

    @Amiek: well, to each his own zeg ik maar 🙂

    @Arucamba: Moeje horen wie het zegt hey!! 8)

    @Laurent: Geen idee hoe het moet – vind het nu al niks aan 😀

    @Redstar: thanks!

  5. @Xaviera: je prikt een stukje vlees aan een prikkertje en dompelt dat in de kokende olie totdat het gaar is. Vervolgens eet je het met allerlei dipsausjes en zo op. Omdat je met zo’n kleine beetjes tegelijk eet stop je jezelf bijzonder efficiënt vol, en kom je bijna niet meer overeind na afloop. Net als bij gourmetten trouwens.

  6. Je eerste gourmet ervaring was gewoon te laat Xaviera. Gourmetten met kinderen en pubers is, zoals ik dat al meermaals heb meegemaakt, altijd een schot in de roos. Zomaar opeens geef je ze de verantwoordelijkheid over de bereiding van hun eigen voedsel. Dat de braadsels meestal falikant mislukken doet daar niets aan af. Zelf bereidt is op die leeftijd bij voorbaat al het lekkerste dat bestaat 😉

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Share with your friends









Submit