Ik heb een hekel aan slappe mensen. Het type mens dat niet durft. Nooit durft en wordt gedreven door angst. Types die nooit verantwoordelijkheid nemen. Waarvoor de schuld van alles wat niet gaat zoals zij willen bij een ander ligt. Ze zijn makkelijk te herkennen deze slappelingen. Hun blik wijst altijd naar de grond. Ze geven slappe handjes. Een beetje klam ook – nu ik erover nadenk. En wanneer ze je vertellen over iets vervelends dat zij zelf hebben gedaan, hebben ze daar een hele eigen manier van formuleren voor: “Ja en dan sla je zo iemand gewoon.” of “Dan gebeurt zoiets (vul wat zij gedaan hebben in voor “zoiets”). Nooit spelen ze er zelf een rol in. Ze praten alsof het over een ander gaat. Alsof zij geen enkele keus hadden.
ook op je werk kom je dit soort mensen tegen. Al moet ik zeggen dat ze afhankelijk van hun functie vaak moeilijker te herkennen zijn. Vaak hebben slappe mensen, mét goeie baan geleerd om hun slappigheid te verbergen achter semi-sympathiek gedrag. But they work among us! Let maar op wie er allemaal verandert in een soort spons zodra de manager, teamleider, directeur of wie dan ook met een interessant klinkende functie binnenkomt. Wie mentaal neer lijkt te vallen op z’n rug met de poten in lucht, als een hond die zijn meerdere erkent.
Let maar op en pás maar op! Slappe mensen zijn gevaarlijk. En hoe meer ze te verliezen hebben hoe gevaarlijker. Een kat in het nauw maakt rare sprongen. Mensen in het nauw maken kwaadaardige sprongen. Hou ze nauw in de gaten. Want als het gaat tussen hen en jou, delf jij per definitie het onderspit. Niet-slappe mensen zijn dat omdat ze verantwoordelijkheid nemen. Voor hun keuzes, voor hun daden, voor het leven dat zij leiden. Slappe mensen lijden het leven en het leven lijdt hen. Probeer ze maar eens ergens op aan te spreken. Op die streek die ze je geleverd hebben om hun eigen hachje zeker te stellen. Op slag veranderen ze in ‘s werelds meest glibberige sidderaal.
Ik haat slappe mensen. Ze zouden verboden moeten worden.
Yep de spreekwoordelijke “kontkruipers”” om het oneerbeidig te zeggen .Bij mij op het werk stikt het ervan, ik hou me wijselijk van de domme en knijp vrolijk ,frank en vrij deze mensen vaak het slappe handje tot moes en lul net zo slap mee maar let wel weer goed op om ze te herkennen.
Uhm… wat is er precies gebeurd?
Nee nee Casa, dit is structrueel…!! Geen incident 🙂
Bijna het Esprit-verhaal van Charlotte deel 2 dit.
De heisasessie deze tekst zorgen voor veel nieuwsgierige vraagtekens in mijn hoofd.
Sluit ik me aan bij Anicka. Komop Xaviera: jij bent niet van het kaliber angstig dus deel je inzichten -behalve met de anonieme buitenwereld- ook met je collega’s!
Het zal wel om een collega gaan die bij de baas heeft gemeld dat Xa4a eventjes onder werkuren haar blog zat in te vullen en die zodoende ook kon melden dat Xa4a een duistergroen verleden heeft en daarbovenop haar baas wees op Xa4a’s webcam en dat associeerde met onfrisse websites, ondertussen poeslief aan Xa4a vragen of ze nog koffie wil en dat dan weer zonder suiker op haar buro zette daarbij stiekem een blik werpend op het zoveelste creatieve Xa4a-ideetje dat in de memo-bak lag, om het vervolgens als eigen idee naar de baas te mailen.
Zo iets, veel erger kan het, lijk mij, niet zijn.
Welnee, Xaviera’s hachje kan wel wat hebben volgens mij: https://www.xa4a.net/2007/12/08/hachjes/
Geen idee dat mijn collega’s de moeite namen mijn log te volgen. Altijd leuk om te constateren, maar – voor de duidelijkheid- dit log is geschreven vóór de heisessie van vandaag!
Verder – zoals al gezegd- ervaar ik dit meer als een structrueel probleem bij de mensheid als geheel dan een incident bij mijn collega’s in het bijzonder 🙂
Maar dat er ook in ons gebouw van dit soort pipo’s rondloopt staat buiten kijf. Als je wilt weten wie…..sla dan aan het handjes schudden: klef en slap is BINGO.
Tsja, en als je het zelf bent…..misschien jezelf de hand eens schudden – kijken wat het resultaat is? 😀 8)
Een beetje slap hoor dat je ons geen smeuïge details wil geven…….
🙂 open doel enzo 🙂
Ha, ha, ha, een fijn artikeltje, kan ik me goed in vinden! Alleen dat herkennen, daar ben ik slecht in of eigenlijk ga ik gewoon eerst uit van de beste intenties. Naief of gewoon dom soms natuurlijk en ik heb vaker de kous op mijn kop gehad. Ach, als het eenmaal duidelijk is dan is het geen probleem meer, je moet vooral doen wat je niet laten kunt. ‘t Is maar waar je zelf voor staat.
En verslappen we bij tijd en wijle allemaal niet in meer of mindere mate of zijn we niet allemaal wel eens een slachtoffer? Het is gewoon een onderdeel van carriere maken vrees ik, smeuïge details zijn dus niet interessant…
Aha!…. het was dus met Anuoschka!
Slappe mensen zijn natuurlijk (vaak) weer andere mensen dan het gepeupel, dat ook afgeschaft moet worden. Pff, we krijgen het nog druk. Heb ik de politie nog niet eens meegerekend.