Waar ga je heen als je gaat trouwen. Okay, dat was duidelijk niet specifiek genoeg. Poging twee: waar ga je heen als je wilt trouwen, maar je bent géén grenzeloze huppelkut. Oftewel zo’n kind dat in volle overtuiging roept: “Dat kan niet hoor, zo hóórt het gewoon niet.” Als ik besluit in het rood te trouwen of geen trouwauto te huren of weiger om meer dan 10 euro te betalen voor mijn bruidsboeket (hotdamn, what happened to 3 BOSSEN VOOR EEN TIENTJE?).
Waar kan een aanstaand mevrouwtje heen, als je je eigen achternaam graag houdt. Gewoon, omdat ik die al 32 jaar heb. Het is niet zo simpel als het lijkt. Het internet is vol met pagina’s, maar jammer genoeg ook vol met huppelkutjes. Agressieve huppelkutjes ook nog. “Dames” die zich persoonlijk aangevallen voelen wanneer je het niet met hen eens bent, gewoon door een andere keuze te maken. Ooit riep ik – bij wijze van proef- op een zwangerschapsforum (zo ver ben ik nog niet hoor): ik wil graag een meisje. Binnen 10 minuten had ik 11 forumpagina’s aan hate-mail binnen. Verwensingen waaronder kinderloosheid, gevangenisstraf en nog zo wat gezelligs.
Wat trouwen betreft is het hetzelfde. Niet dat ik nou zo nodig moet ouwebeppen over trouwen, maar wat ideeën opdoen lijkt me helemaal geen gek plan. Ik ben nou eenmaal niet het type dat haar hele leven al droomde over die ene dag. Meer het type dat een poging waagde om die ene dag elke dag te ervaren. En nu is die éne dag over een maand of 5. Wat heb ik allemaal nodig. Wat moet ik allemaal vinden. Wat moet ik allemaal hebben. Ik heb geen idee.
Maar wat ik zeker weet is dat in elk geval geen oprechte huppelkut ben. Want als ik door de verschillende trouwfora op het net surf krijg ik vooral een heftige allergische reactie.
“Wát? Kostte jouw bruiloft maar 10 000 euri? Pffff hou je wel van je man?!” roept Janneke
“Niet in het wit?” Roept Marieke erachteraan.
Deze mensen lijken doodsbang voor een afdeling van de politie die ik tot voor kort niet kende: de bruidseenheid. En de boetes zijn stevig. Waar kan ik toch terecht voor trouwzaken zonder dat deze elite-eenheid me in de smiezen krijgt. Help, zijn er ook contra-huppelkutten in de zaal?
Misschien een beetje een non-advies, maar goed: bedenk dat het jullie dag is. Dat de rest daarbij mag zijn is leuk, maar je moet het doen zoals jij wilt, met de mensen die jij wilt. Dus je niet gek laten maken door idioten die denken dat je niet echt bent getrouwd als het geen 30.000 euro heeft gekost.
Onze bruiloft was vrij simpel: trouwen in het mooiste stadhuis van Nederland, in de kelder daarvan een receptie voor iedereen die we erbij wilden hebben, en tot slot een dinertje met de intieme familie en getuigen (dat waren er 17). Mijn vrouw is in het wit getrouwd, niet omdat het moest maar omdat ze dat zelf wilde. Gewoon een gehuurde jurk, want wat moet je met zo’n ding behalve in de kast hangen? Als verrassing hadden mijn ouders nog een stoere auto geregeld om naar het stadhuis te rijden, maar als het aan ons had gelegen was het gewoon hun renault geweest.
Totaalkosten dik onder de 10.000 euro, met onbetaalbare pret. Omdat we ons niets hadden aangetrokken van hoe anderen hun bruiloft deden, maar alleen hebben gekeken: wat vinden wij leuk, en met wie willen wij het vieren? Dan wordt het keuzes maken iets makkelijker.
Mijn trouwerij kosten bij elkaar zo’n 400 gulden en ik trouwde in het zwart! Bovendien was ik vier jaar later weer gescheiden.. ben ik nou een contra-huppelkut? Ahhh, ja toch?
Wat en vragen allemaal he? 🙂 je moet het doen zoals je het wilt doen, en dan valen de vragen vanzelf weg!
Gewoon naar een leuke winkel waar ze avondkleding en feestjurkjes verkopen. Overal het woord “trouw” af schrappen scheelt ook honderden euro’s.
En verder… wat Redstar zegt 😀
@Michel: Geen non-advies hoor. Het begint nu eindelijk een beetje vorm te krijgen en al die rare lui die vinden dat je van alles MOET, kunnen de pot op! 🙂
Ik zou ook nooit mijn naam veranderen als ik zou trouwen (en ik een vrouw was). Alhoewel toevallig mijn moeder en mijn schoonzus de achternaam van hun echtgenoot wel interessanter vonden dan die van henzelf.
Maar ja, jij hebt wel een erg leuke achternaam natuurlijk. Die zou ik ook nooit opgeven!
Don’t worry Xav. Ik heb ervaring met het organiseren van een trouwerij en een begrafenis. Dat zijn van die once in a lifetime gebeurtenissen die hoegenaamd perfect georganiseerd dienen te zijn. Ik meen enige stress en paniek bij aanvang van de klus te herkennen? 😉
Zorg dat je bij een overlijden een goede begrafenisondernemer treft en in jou geval een beetje toffe trouwambtenaar. Die lui hebben alles al tig keer meegemaakt en kunnen je vertellen dat conventies bij deze rituëlen amper meer bestaan. Klant is koning en the sky is the limit. Wat Michel ook zegt, het is jullie dag en die moet voor jullie beiden dé dag worden.
Soms is het handig om een weddingplanner te nemen.. die kan je precies vertellen wat je kan doen en ook evt rekening houden met budget.
Ja jij kan dat weten je bent inmiddels al hoeveel keer getrouwd?
hey hey….geen sarcasme he….dat mag ik alleen 🙂
Arucamba, 3 keer alweer getrouwd.. misschien dit jaar nr 4!
Jij ouwe paspoort verzorger jij…gefeliciteerd….Columbianas hebben altijd zo’n schattig accent in het Nederlands.
Voor 3 jaar elke dag iemand die kookt en schoonmaakt voor de kinderen zorgen en daarna hebben ze hun nl paspoort gaan ze weg en neem ik een nieuwe.. zo blijft het spannend! Trouwens Dominicanas hebben ook een leuk accent en die meiden uit Jamaica! 🙂
Ja die meiden nemen tenminste hun rol als vrouw nog serieus, die hoef je niet aan een aanrecht te ketenen. Die genieten pas als jij met je voeten omhoog op de porch aan een Polar zit. Wat zouden Nederlandse vrouwen daar een voorbeeld aan kunnen nemen niet?