In mijn werk heb ik veel te maken met freelancers. Aangezien we het laatste jaar (en de komende jaren ook nog) bezig zijn met een aantal grote projecten, zal de stroom free-lancers nog wel even aanhouden. Voor het laatste project schoven in totaal 10 van deze eenmanszaakjes aan. En ik moet zeggen dat veel van hen fantastisch werk leveren en ik het helemaal niet erg zou vinden als ze hun zaak aan de wilgen zouden hangen en vast bij ons in dienst kwamen. Jammer genoeg zijn er ook f-lancers van het andere soort. Mensen waarvan ik niet snap hoe ze 1. erbij kwamen voor zichzelf te beginnen. En 2. voor elkaar krijgen om steeds jobs te krijgen.

Ik weet niet waarom ik verbaasd ben. Ondanks minimaal functioneren hebben wij deze mensen ook binnengehaald en gehouden voor de duur van het project. We moesten nou eenmaal verder en daar heb je mensen voor nodig. Dat die mensen zorgen voor onevenredig veel problemen (dat gaat vaak samen met minimaal presteren blijkt) en dat veel van het werk dat ze hebben gedaan over moest, hebben we uiteindelijk voor lief moeten nemen.

Hoe het in z’n werk gaat begrijp ik. Wat ik niet begrijp is dat mensen – freelance of niet – zichzelf geen hogere eisen stellen. En dan misschien wel juist als freelancer, aangezien je afhankelijk bent van je netwerk en hoe mensen het werken met jou ervaren. Maar ook als vast kracht lijkt het me niet meer dan normaal dat je voor jezelf de lat hoog legt. Binnenkomen, staren naar je scherm en wachten tot de dag voorbij is, is niet alleen asociaal naar je collega’s toe, maar moet toch ook wat met jezelf doen.

Als ik het niet basaal leuk heb op mijn werk, zowel inhoudelijk als met mijn collega’s, dan zoek ik wat anders. Frustratie hoort erbij. Het kan nou eenmaal niet altijd feest zijn, maar als de frustratie zwaarder gaat wegen dan wat het werk mij oplevert, ben ik weg. Ik werk teveel en te hard om het dag in dag uit niet naar mijn zin te hebben.

Maar goed, weet ik veel wat er zich afspeelt in de hoofden van mensen. Misschien was er sprake van een mid-life crisis. Misschien was ons project niet uitdagend genoeg. Misschien waren we wel slechte collega’s. Wie zal het zeggen.