Ik ben geobsedeerd door eten. Dat wist je niet hé? Natuurlijk wist je dat niet. De kans is groot dat je hier heel toevallig voorbijsurft en helemaal niet weet wie ik ben. Hoe kun je dat dan ooit weten? Maar nu weet je het dus wel: ik ben geobsedeerd door eten. En dan niet zozeer door de activiteit – al vind ik eten lekker, leuk en gezellig – maar eerder door de gedachte. Eerlijk gezegd eet ik namelijk niet bijzonder veel. Ook niet te weinig hoor, maar gewoon niet opvallend veel. Maar ik zou het echt de hele dag over eten kunnen hebben.
Gelukkig voor de mensen om me heen houd ik me meestal in. Niet makkelijk, maar voor een interessant sociaal leven wel nodig. Maar zelfs met al mijn wilskracht lukt het me niet om ‘s ochtends net nadat de wekker mij wreed uit mijn droomwereld heeft verjaagd mij in te houden: “wat zullen we vanavond eten?” Is na goedemorgen mijn eerste communicatie richting de wederhelft. Gelukkig is hij inmiddels wel wat gewend en neemt hij mijn gebrabbel over het diner niet al te serieus.
Daarin is mijn obsessie overigens erg specifiek. Praten over eten, betekent praten over warm eten. De behoefte om uitgebreid kletsen over een boterham met salami kan ik met gemak onderdrukken. Een ovenschotel of zelfgemaakte kipsaté uit een willekeurige conversatie houden valt me veel zwaarder.
Nu vraag je je waarschijnlijk af waarom deze etenspraat nou zo’n probleem is. Waarom ik de moeite neem om mijn eetobsessie met je te delen. Niet omdat de mensen in mijn omgeving een interventie hebben georganiseerd en mij naar een ontwenningskliniek hebben gestuurd. Nee, zo erg is het echt nog niet. Het probleem zit hem in iets anders. Ik ben namelijk een zeer specifieke eter.
Een specifieke eter? Ja precies. Niet een moeilijke eter hoor. Als het eenmaal binnen is, dan blijft het allemaal prima en precies lang genoeg zitten. Het probleem is alleen dat ik alleen hele specifieke lust en dus ook hele specifieke dingen niet lust.
Zo eet ik heel graag tosti’s en pizza, maar gruwel ik van (rauwe) kaas. Of vind ik biefstuk heerlijk, maar lust ik geen tournedos. Vis moet ver van mij blijven, behalve tonijn – maar dan wel alleen maar uit blik. Zo kan ik jullie nog wel even blijven vervelen met de specifics van mijn eetpatroon, maar dat zal ik niet doen. Het punt is, dat ik dus graag fantaseer over eten, maar er maar weinig voedsel is dat ik zonder enig onderzoek zomaar kan verorberen.
Ik heb dan ook een hele praktische vraag aan jullie – de lezers van dit blogje: heb jij nog een lekker recept – zonder vis, kaas (tenzij gesmolten) en tomaat (als rauw)? Ik heb wat nieuwe input nodig, maar blijf ongeïnspireerd. Fantaseren is nou juist zo leuk als het grenzeloos is. Help!
Herkenbaar! Ik houd niet van tomaten (vers), vanillevla en rabarber. Ik houd niet van kummel, maar wel van komijn en ik houd niet van kardemom. recepten ga ik nog wel even bedenken, maar ik zie mogelijkheden voor quiches en allerhande kip.
🙂 Ook al een specifieke eter 🙂
Vis kan ik je niet mee helpen. Ik gruwel van alle dode vis. Trouwens, ik ben sowieso niet dol op vlees. Ik ben grotendeels vegetariër (flexitariër heet dat dan, volgens Google). Ik eet alleen gehakt en stukjes kip, mits gemarineerd in ketjap marinade en knoflook. Verder alleen vega. Ook lust ik geen eieren en melk, dus ben van de soja. Ik ben dus een soort semi-veganist. Of zo. En dan noem jij jezelf een probleem-eter? 😀
Ratatouille,
2 courgettes, een grote Aubergine, 1 prei, 1 grote ui, rode parika, bakje champignons de Paris, blik gepelde tomaten, 2 tenen knoflook, 1/2 bosje peterselie, gedroogde origano, vers gehaks 1/2 bosje basiliek, 1/2 blokje groente bouillon, 1 eetlepel dubbel geconcentreerd tomaten puree, glas water.
Makkelijk recept dat je voor meerdere maaltijden kan gebruiken, op een Ciabatta met rauwe ham, op de pizza met gesmolten kaas als bijgerecht (ik eet er het liefst couscous bij (met gemalen kumin zaadjes en een blokje boter net voor het serveren er doorheen roeren).
De groenten één voor één opbakken met een laagje olijf olie in een koeken pan om ze vervolgens in een middel grote kook pan te dumpen. De courgettes na het wassen en de uiteindes ervanaf te hebben gehaald de helft ontdoen van de schil (in reepjes) vervolgens door het midden in de lengte en dan nogmaals door het midden in de lengte vervolgens schijfjes van een halve centimeter snijden. De Aubergine in blokjes van de zelfde groote snijden maar alles appart opbakken tot het goed bruin is. Alles appart opbakken want elk van de groenten heeft z’n eigen kook tijd als je het op hoog vuur opbakt kan je de groenten iets ” al dente” houden hetgeen prettig is bij het nuttigen van de Ratatuoille.
In de grote kookpan de gepelde tomaten blixen (of vervangen met een goede tomaten saus)alle kruiden in vermengen en de groenten toevoegen, zout en peper naar smaak.