De zee. Wat een vreselijk ding is het toch. Vreselijk mooi. Maar ook vreselijk eng. Vol met haaien, walvissen, en Nemo zit er ook ergens, al schijnt die nogal vaak kwijt te zijn. Allemaal niks voor mij: ik ben hydrofoob.

De lucht. Wat een afschuwelijk gebeuren is het toch. Afschuwelijk gaaf. Maar ook afschuwelijk om in te vliegen. Want wees nou eerlijk, mensen kunnen helemaal niet vliegen. We zijn toch geen ganzen ofzo (en ik geen Niels Holgersson)?

Toch ga ik zowel de lucht als de zee in de ogen kijken. En kind, wat slaap ik er slecht van.

Mijn levensmotto (what’s a motto? I dunno, what’s the motto with you?) is heel simple. Ben je ergens bang voor? Doe het dan zoveel mogelijk.

Zo was ik ooit vreselijk bang voor het podium. Echt kotsend, trillende handjes en angstzweet bang. De oplossing? Simpel: zoveel mogelijk het podium opzoeken. En dan het liefst op de meest ingewikkelde manier die ik kon vinden. Eerst door woordvoerder te worden van een moeilijke onderwerpenclub (dat bracht me op radio en televisie) toen door in een Spaanstalige (duh) salsaband te gaan zingen, daarna door even de politiek in te gaan (oh man, wat een stress) en nu door op congressen als een gek over het podium te stuiteren.

Ik ben er nog niet helemaal vanaf hoor, maar ik ben al een heel eind.

Maar vliegen en ook zwemmen, is helemaal niet nodig. Het zit me helemaal niet in de weg, dat ik er niet zoveel aan vind. En ik vlieg ook heus wel eens. Sterker nog, alleen vliegen over de zee vind ik echt totale waanzin.

Vrijdag vertrek ik dus naar Aruba. Van Aruba vertrek ik dan een weekje later naar Puerto Rico. Daar stap ik op een cruiseship om dan na 9 dagen weer terug te vliegen naar Aruba en daarvandaan moet ik natuurlijk een week later weer naar Nederland.

Wat een rampzalige rampigheid op een stokje. Mijn nachten zijn gevuld met vliegtuigen in vlammen en boten in brokjes. Haaien en orkanen, windhozen en vervelende stewardessen. Dat laatste lijkt misschien niet zo erg, maar dan zou je mijn dromen moeten zien.

Maar goed, ik overleef het wel. En als ik het niet overleef, dan mag jij ál mijn oranje sokken hebben. Lucky bastard!