lees meer over Mijn moment van 2012
Dit keer Sterestherster over haar moment van 2012…!
Mijn moment van 2012 was het moment dat ik naar Peru vertrok. Daar stond ik dan om vijf uur ’s ochtends op Schiphol. De slaap nog in mijn benen, maar mijn hoofd was nog nooit zo wakker. Ik vertrok die dag naar Lima. Voor de 4e keer in mijn leven. De laatste keer dat ik er was, was in 2006 geweest. De eerste keer in 2003. Ik keek er zo naar uit om mijn vrienden weer te zien en hun kinderen te ontmoeten. Mijn vrienden waren een goede reden om naar de andere kant van de Atlantische Oceaan af te reizen, maar niet de hoofdreden.
Dat was een fotografieproject waar ik me mee bezig zou gaan houden. Al jaren liep ik met het idee rond om te gaan onderzoeken en fotograferen hoe mensen in Zuid-Amerika met vlees omgaan. Hoe en waar worden dieren gefokt en geslacht? Welke gerechten zijn traditioneel voor de diverse landen en volkeren in Zuid Amerika? Welke betekenis heeft vlees in verschillende culturen? Het idee komt voort uit enkele bezoeken aan kleine slachthuizen toen ik in Peru was. Wat een verschil met de slachthuizen die ik in Nederland had bezocht. Sommige slachthuizen bestonden uit een betonnen vloer, muur er omheen, klein afdakje, paar tafels, goot om het vuile water af te voeren en klaar!
In 2011 had ik niet gedacht dat ik het jaar erop in Zuid-Amerika zou zitten om dit project te realiseren. Ik heb aan Xaviera te danken dat het balletje zo snel is gaan rollen. Zij vroeg me begin 2012 mijn moment van het komende jaar te beschrijven. Ik kon mijn fantasie de vrije loop laten. Per slot van rekening is in je hoofd alles mogelijk. Lang hoefde ik niet na te denken. Ik schreef over bovengenoemd “vleesproject”. Mijn blog werd gepubliceerd, ik kreeg er wat leuke reacties op en een week later was ik het hele gebeuren eigenlijk al vergeten. Tot ik een telefoontje kreeg van een redacteur van de Volkskrant. Of ik een keer langs wilde komen om over het project te praten. Natuurlijk wilde ik dat. Om een lang verhaal kort te maken: de Volkskrant vroeg me of voor hen naar Zuid-Amerika wilde gaan en elke twee weken een klein artikel over het project wilde schrijven, inclusief fotoreportage. Je begrijpt dat ik niet lang na hoefde te denken over een antwoord. Natuurlijk wilde ik dat! Via Twitter vond ik binnen no-time iemand die mijn huis wilde huren en, nog belangrijk, voor mijn katten wilde zorgen.
En zo komt het dat ik nu, 31 december 2012, met vrienden op het strand in Peru oud&nieuw vier. Vorige week zat ik nog in Argentinië, maar ik heb even 2 weken “vakantie” van het project genomen om de feestdagen in Lima door te brengen. Wat een tof jaar was 2012! Ik heb zoveel meegemaakt, veel mensen gesproken, gefotografeerd, geschreven, gelachen, gehuild, heerlijke gerechten gegeten. En ja, ook vlees. “Je bent toch vegetariër?” zal je me nu vragen. Dat klopt. Ik ben inderdaad vegetariër, maar hoe kan ik schrijven over vlees, traditionele gerechten en achtergronden hiervan zonder zelf het gerecht geproefd te hebben? Cuy, anticuchos, bakkeljauw, chivito, morcilla, bori-bori, pira caldo zijn slechts enkele van de exotische gerechten die me aangeboden worden deze dagen. Soms moet ik even slikken voor ik een hap van een gerecht neem. Soms komt het spontaan weer naar buiten na het proeven. De eerste keer dat ik een darmpakket van een cavia op mijn bord had liggen, besloot ik dat dit ook direct de laatste keer zou zijn. Gelukkig gaat het steeds beter en raak ik meer en meer gewend aan het feit dat letterlijk elk onderdeel van het dier hier benut wordt als voedsel voor de mens.
Het is zo leuk om mijn belevenissen en bevindingen via de krant met jullie allemaal te delen. Ik word er helemaal blij van en krijg er erg mooie reacties op. Ik ben nu halverwege mijn reis. Dat betekent dat ik in ieder geval de eerste helft van 2013 net zo blij ga zijn als in 2012. Ik denk trouwens dat de tweede helft van 2013 ook heel goed gaat worden, maar daar kan ik nog geen details over vertellen. Even geduld dus nog!
Dan rest mij niets jullie vanaf het strand in Peru een heel mooi 2013 te wensen. Proost. Op de mooie momenten die nog gaan komen!
1 comment