Dit schreef ik nog in april. Inmiddels is het bijna 2 maanden geleden dat we besloten om uit elkaar te gaan. Na meer dan 10 jaar, zijn we beide weer vrijgezel of alleengaand of weet ik hoe dat tegenwoordig heet. Eerlijk gezegd weet ik niet eens hoe dat voelt of wat dat nou exact is. Maar ik ben het. En hij is het. So we better get used to it. 

We hebben geen ruzie, al zou dat misschien beter zijn, denk ik soms. We haten elkaar niet, wat dan wel weer prettig is. We gunnen elkaar het beste, wat misschien wat saai klinkt. En we zeggen nooit nooit. Want 10 jaar is een lange tijd. En er was ook veel goed aan. Dus wie weet, misschien hervinden we dat wel, ergens in de toekomst. Maar voor nu, is het er gewoon niet. Dus woon ik op één plek en hij op een andere plek. En troosten mijn vrienden mij en zijn vrienden hem. Da’s een lastig ding, als je gewend bent elkaar te troosten. Maar het hoort erbij.

En ook praktische zaken horen erbij. Zoals dat ik geen idee had wanneer de vuilnis werd opgehaald (bij uitstek een mannenklus, I mean come on) of dat ik nog minder een idee heb van hoe ik dat onwijs fantastische koffiezetapparaat moet schoonmaken. Maar ook dat dit huis wel erg veel tijd vraagt om schoon te houden in je eentje. Of dat alleen zijn dus ook altijd betekent dat alles op jezelf neerkomt (boodschappen weigeren op magische wijze te verschijnen).

Dat wist ik natuurlijk nog wel van vroegâh, toen ik nog 20+ was, maar dat was ik allemaal vergeten zeg maar.

Het voelt verdrietig dat we niet meer samen zijn. Het voelt ook prettig om even alleen te zijn. Het voelt wanhopig om je beste vriend niet te hebben. Het voelt als een opluchting om even weg te zijn uit de negatieve spiraal. Het voelt van alles en niet allemaal even fijn. Maar aan het einde van de tunnel is licht, dat weet ik zeker. Of we elkaar in dat licht hervinden, dat weet ik niet want ik werk (vooralsnog) niet bij Astro TV. Maar dat we door de tunnel heen moeten, dat staat voor mij vast.

I’m on my own again. And that’s okay.

p.s: dit bericht niet ihkv TMI, maar in het kader van TMQ (too many questions(,don’t want to explain no more))