Het is negende dag van het vasten. Nog één dag en dan heb ik vrijdag een gezellige lunchafspraak met mijn zusje bedoeld om mijn patattekort aan te vullen.
Het vasten heeft mijn relatie met eten – in de korte tijd dat het heeft geduurd – drastisch veranderd. Het is wat cliche, maar mezelf fysiek voedsel ontzeggen, heeft me de waarde van dat voedsel doen realiseren.
Meer dan ééns heb ik me de afgelopen week voorgenomen om verser te eten, lekkerder te eten, met meer aandacht te eten.
Nu ik vandaag weer best wat mag hebben, besluit ik dan ook – ondanks het feit dat ik weinig tijd heb – een lekkere lunch te bereiden.
Het wordt een zeer smakelijke tunawrap/melt. Nadat ik het uit de pan schep en mooi over mijn bord drapeer (heb je wel eens een tunawrap gedrapeerd? Ik vandaag!), kijk ik er tevreden naar. In blijde afwachting van de eerst hap ga ik zitten en pak het op.
Mijn wrap stelt niet teleur. De eerste hap is hemels. Langzaam kauwend, geniet ik van elke laag smaak die de tonijn aan mij opoffert. Is dat dramatisch? Ja! Is de smaak zo goed dat het me niet bijzonder veel intereseert of dat dramatisch is? Ook ja.
In stilte geniet ik en heb alleen aandacht voor wat mijn vork mij brengt. Ik eet.
Recept tunawrap/melt (220 kcals)
Ingredienten
- 1 blikje tonijn in water
- kwart rode ui, klein gesneden (of meer als je dat lekker vindt)
- 1 low carb wrap
- 1 eetlepel Phildelphia light
- Geraspte mozarella (naar smaak. Ik heb 1 el gedaan)
- 1 el citroensap
- Zout naar smaak
- 1 tl chilivlokken
- 1 tl paprikapoeder
- Zwarte peper en zout naar smaak
Doen
Doe de tonijn, ui en de kruiden in een schaaltje, samen met de roomkaas en de mozarella. Knijp een beetje citroensap eroverheen en roer het goed door elkaar.
Leg de wrap op een snijplank en leg je tonijnprakje erop. Vouw het geheel mooi in elkaar als een tortilla-envelop.
Zet je fornuis op een gemiddeld standje en warm een pan op. Ik gebruik een olijfolie spray om de pan in te vetten en gebruik zo heel weinig olie (7 kcals).
Bak de wrap rustig, eerst aan de kant waar je het dicht hebt gevouwen. Draai het voorzichtig om met een spatel en bak het aan beide kanten bruin. Doordat je het vuur niet te hoog hebt staan, wordt de tonijn ook warm en smelt de kaas een beetje.
Het resultaat: nom
