Ik begon mijn verhaaltje van deze week over het weer. Ik kon zou gauw niks bedenken om over te schrijven en dan kom je al gauw bij het weer uit. Bij wijze van rookpauze surfte ik even lui langs wat Marokkaanse sites. Overal was het verhaal van de jonge Marokkaanse man die was neergeschoten in Antwerpen het nieuws dat alles overheerste. Logisch op zich. Mooi ook, dat men zich solidair toont naar de Marokkanen in België. Toch had ik er geen lekker gevoel bij. Uiteraard is het vreselijk wat er is gebeurt. Vreselijk omdat er een mensenleven is verloren. Het verhaal erachter ken ik verder niet. Maar eigenlijk maakt dat niet eens zoveel uit. Er is een jongeman van 27 jaar dood. Er zijn 2 ouders die hun zoon nooit meer in leven zullen zien. Een nachtmerrie. Maar bij het zien van de beelden van de rellen die erna uitbraken gaan er toch een aantal alarmbellen rinkelen. Ik begrijp namelijk niet waarom er rellen uitbreken. Omdat het een racistische moord was? Maar worden mensen er minder racistisch van wanneer een hele grote groep de straat opgaat en al schreeuwend en intimiderend de wijk doorgaat? Omdat het zinloos geweld was? Verdwijnt zinloos geweld wanneer mensen hun verdriet uitten door op die manier de straat op te gaan?
Vervolgens is er de dienst voor het slachtoffer, waar heel politiek België een poging doet om een wit voetje te halen bij de allochtone bevolking van het land. Ik wil niet beweren dat het ze ECHT niks kan schelen. Maar aan de andere kant worden er wel meer mensen doodgeschoten neem ik aan (of is België zo vrij van criminaliteit dat er nooit iets gebeurt) toch zie je de politiek dan ook niet opdraven. De oprechtheid spat er wat mij betreft dan ook niet echt af. Na diezelfde dienst breken er bijna weer rellen uit. Pas wanneer de vader van slachtoffer de mensen vraagt te kalmeren wordt het weer rustig en kan de tocht voor de jongen wiens leven hem zo wreed is ontnomen worden vervolgd.
En dan is er nog Abou Jahjah wat ik tot noch toe van en over deze meneer gelezen heb geeft mij niet bepaald een positief beeld over de beste man. En zijn idee om Arabisch de 4e taal van België te maken vind ik ronduit belachelijk. Voor zover ik weet zijn er al de nodige problemen rond de eerste 3 talen, los daarvan draagt het niet echt bij aan de integratie van allochtonen in België. En wat zou de volgende stap zijn? Turks als 5e taal. Somalisch als 6e? Integratie moet van beiden kanten komen, maar dat gaat wat ver lijkt mij.
Ook de toon op de sites die ik tegenkom staat mij bij vlagen tegen. De toon is bijna triomfantelijk: “zie je nou dat niet alleen wij slecht zijn dat niet wij degene zijn die zinloos geweld plegen”. Ik snap die toon wel, na alle negatieve berichtgeving aan het adres van de Marokkaanse gemeenschap is het bijna rechtvaardig dat er aan de andere kant van het hek zoiets gebeurt. Maar hoewel ik het begrijp, vind ik het niet gepast triomfantelijk te zijn over het lijk van een mens.
Wat mij betreft is het simpel. Een zieke man heeft een jonge man van het leven beroofd. Wanneer blijkt dat de moord racistische motieven had, neemt dat niks af aan de feiten en ook niet aan het verdriet van de familie. Geweld is altijd zinloos wat mij betreft. En deze moord is enkel politiek verworden door de mensen die er eigenlijk niks mee te maken hebben. Heb wat respect voor de doden. En wil je toch een tocht houden, doe dat dan in de gepaste stilte die hoort bij zo’n daad van geweld.
