Oh nee, ik heb een paniekaanval. Elke keer dat mijn leven rustig is en op orde word ik vreselijk zenuwachtig. Ik heb een relatie die stabiel lijkt (je weet het nooit, de vorige bleek er niet alleen een te hebben, maar ook een lul te zijn), mijn financiën zien er redelijk uit, ik heb een leuke baan, ik denk aan kinderen (ok, ik geef het toe, maar nog even niet hoor) en mijn etage is elke dag netjes. In plaats van dat deze situatie me blij maakt, word ik er onrustig van. Er moet iets misgaan, dat kan gewoon niet anders.
Jarenlang heb ik voornamelijk gefeest. Wel ook gewerkt hoor, maar daarnaast stapte ik vooral. Mijn huis was een rommeltje, want ik was er nooit lang genoeg om iets anders te doen dan slapen en mijn financiën waren mij onbekend. Ik heb vreselijk veel lol gehad, maar keek nooit verder dan een dag in de toekomst. Dat is nu veranderd en iets in mij blijft zich daartegen verzetten.
Het hoort er natuurlijk bij. Ik word ouder en mijn biologische klok tikt als een psychotische merel. Toch blijf ik het gevoel houden dat als ik me erin laat gaan, dat ik dan op de een of andere manier iets opgeef. Het gevecht als het ware. Geen idee waar ik tegen vecht, maar ik doe het al zo lang, dat het een tweede natuur is geworden. Het loslaten wil niet zomaar.
Ik ben altijd een recalcitrant, koppig en mega-autonoom individu geweest. En hoewel dat vaak best handig is gebleken, zit het me soms ook gewoon in de weg. Nu dus bijvoorbeeld. Ik heb de neiging om alle stabiliteit te destabiliseren. Vechten is namelijk veel makkelijker dan vredig zijn. Boos zijn makkelijker dan tevreden.
Ik zal een manier moeten vinden om te accepteren dat er (ook hier) verandering nodig is. Nou ja nodig….In zoverre dat ik bepaalde keuzes heb gemaakt en die verandering nodig is om die te handhaven. Toch blijf ik het moeilijk vinden.
Xaviera
Don’t panic, warrior. 🙂 Vraag: Waarom denk je dat je moet veranderen?
Ga dan lekker op zoek naar iets om de oorlog te kunnen beginnen. Schaduw jouw vriend om te kijken of hij er een heeft en dus ook tot lul gebombardeerd kan worden. Als blijkt, dat hij er geen heeft, dan heb je ook oorlog, want dan is hij boos. Zo komt alles toch weer op zijn pootjes terecht bij jou. 🙂
@hopla: Voorbeeld: Ik kan niet elke vrijdag en zaterdag gaan stappen, want dan lig ik tussendoor alleen maar te kateren. ik moet het dus beperken zodat ik andere dingen ook gedaan kan krijgen.
@vedat: Best een goed plan Vedat ik zal het voorleggen aan de raad. 🙂
Je bent aardig wat van plan, begrijp ik. 😀 Dat is heerlijk, maar misschien moet je eerst even rustig genieten van wat je hebt hebt gewonnen. Dat geeft je wat tijd en voortschrijdend inzicht in jezelf, je relatie, behoeften, hobbies, werk, tijdschema, nieuwe mogelijkheden, enzovoorts.