DipDag

Vandaag is een dipdag. Nee, niet zo eentje van guacemole of knoflook, maar zo eentje waarbij je het liefst in bed blijft liggen en de deken strak over je hoofd heen trekt. Zo eentje waarbij je het liefst niet socialiseert en zelfs je kat teveel kletst.

De werkende mens heeft die mogelijkheid natuurlijk niet. Of course a horse, kan je je altijd ziek melden. Maar ja, ziek ben ik niet en liegen doe ik slecht.

Er zit dus niks anders op dan me door deze dipdag heen te slaan. Iedereen te verdragen en te hopen dat de tijd niet zo tergend langzaam voorbij gaat als op andere dipdagen.

Daarnaast heb ik een gelukje hier op kantoor. Onze liften zijn namelijk geheel en al ingesteld op de dippende mens. Niet alleen zijn de wanden van de lift betegeld, maar de lampen veranderen per rit wel 5 keer van kleur (begane grond naar de 12e). En alsof dat nog niet genoeg is hoort de liftreiziger op de achtergrond de kalmerende geluiden van in lift 1 de zee, in lift 2 de jungle (of een kinderboerderij, ik ben er nog niet uit) en in lift 3 zeemeeuwen. Nou als je daar niet van opvrolijkt weet ik het ook niet meer. De rokersruimte zit op de begane grond, dus ik sta vaak genoeg van kleur te verschieten terwijl ik naar de meeuwen luister. Vandaag doe ik maar een extra peukje om mijn humeur op weg te helpen.

Heb je iets vrolijks te vertellen, doe dat dan vooral. Waar de lift tekort schiet kan jij misschien helpen….

Share with your friends









Submit

Ik ben het maar hoor, niet stressen.

12 comments

  1. Gewoon flink aan de snoeiharde-keiharde drugs gaan Xaviera.. Doe ik ook altijd als ik een dip heb. Snuiven spuiten….nee niet slikken dat is goor. ieuww

  2. Ik zou zeggen: bekijk het filmpje op mijn weblog (staat onder Filmpje van de week, mnaar misschien heb je die allang gezien).
    Laat je anders opvrolijken door wat cabaretiers (te vinden op variatee.vara.nl
    Of laat die lift voor wat het is en ga trappenlopen: je houdt lekker je eigen kleur en je wordt ook niet ondergedipt in die geluiden. Rustegevend zij die allerminst; het is gewoon een aner soort ruisachtige muzak, daar wordt niemand vrolijk van.

  3. Een dip en iets vrolijks? Hmm, misschien iets… energieks en bespiegelends?

    Ik kreeg gisteren de uitnodiging van de CEO van het bedrijf waar ik voor werk (via via, natuurlijk) om mijn manager uit te schakelen – een feitelijk goedbedoelend mussolini type dat iedereen inclusief zichzelf in de weg zit. Drie keer zo groot als ik, superintelligent, maja je bent nu eenmaal 10x beter en dat moet zijn reflectie in het beslissingsproces vinden. Vrouwen willen namelijk altijd net iets meer dan ze krijgen.

    Affijn, nadat ik die kill met meer elegantie had uitgevoerd dan de man eigenlijk verdiende (position and hungry lesbo queen earned), was de volgende belofte partnerschap in een veelbelovende BV als ik het ‘juiste spel’ zou spelen met een partner van een andere geliΓ«erde BV. Oh… een raadsel… nog een test, een vers en vetter bot om aan te knagen. ::Dat extra plankje in de keuken komt er hoor, meid!::

    Never a dull moment. Maar ja, nu zit ik dus weer met die partner. Ik ken hem nog niet, dus ik zal maar iets ‘sociaals’ organizeren om hem eens te ontmoeten. Iets gemoedelijks, dacht ik zo. Vrouw ook weer blij. Win-win-win. Hebben jullie ideΓ«en?

    En oh… coke zuigt.

  4. Je pakt het niet op, vrees ik. πŸ™ Ik heb de kill niet gemaakt, weet je. Ondanks de corporate coke door de lunch. In plaats daarvan heb ik de gelegenheid aangegrepen en gedistribueerd. Omdat ik de kracht heb en die kan inzetten zoals *ik* kies.

    Decisions, decisions. πŸ˜‰

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Share with your friends









Submit