Zo, het is zaterdag. lekker toch. Na een week hard werken, eindelijk echt weekend. Vrijdag telt minder mee. Dan ben ik meestal zo gaar van de week dat ik eenmaal thuis alleen nog maar neer kan ploffen. Op de bank, op mijn bed, als er maar kan worden geploft. Anyways, deze zaterdag staat in een verdrietiger teken dan normaal. Samen met mijn vriend ga ik zijn oma bezoeken. Met haar gaat het namelijk (zaterdag of niet) niet zo goed. Hoe lang het nog niet zo goed gaat – voordat de stadia slecht en voorbij bereiken, is niet helemaal duidelijk. Daarom gaan we vandaag langs, nu het nog kan.

Twee jaar geleden verloor ik mijn eigen oma (heb haar nog steeds niet kunnen vinden). En ik weet nog goed hoe moeilijk ik dat vond. Ik heb dan ook vreselijk te doen met zowel mijn vriend, als zijn familie. Meer dan naar hem luisteren en een arm om hem heen slaan (liefst twee) kan ik jammer genoeg niet doen. Nou ja, behalve mee gaan vandaag dan. En dat doe ik dan dus ook.

Maar erg vrolijk is het allemaal niet. Goed, dat hoort bij het leven. Wat ga jij deze zaterdag doen? Misschien wél iets opbeurends?