Holy shit (heilige poep), dat was moeilijk. Vandaag sprak ik tijdens een bijeenkomst van agenten over zaken die ik zelf heb meegemaakt. Voor een groep van in totaal een man of 50 (verdeeld in tweeën), deed ik mijn verhaal zelfs twee keer. En holy shit, wat was dat moeilijk. Maar ik heb maar 1 (letterlijk) traan gehuild en daar ben ik toch best blij mee.
Natuurlijk wist ik wel dat er geen appeltjes en eitjes zouden zijn of koude kleren waar het een en ander in kon gaan zitten. Daar had ik me mentaal op voorbereid. Sterker nog, toen ik vanmorgen wakker werd was ik zo kalm als een kameel. En voor iemand die berucht staat om haar ochtendhumeur is dat best een prestatie.
Op weg naar de locatie in Leusden, rookte ik misschien net één sigaret teveel, maar verder ging het ook toen eigenlijk prima. En 5 minuten voordat de groep binnen zou wandelen en ik aan de beurt was, had ik misschien wat zenuwen in mijn buik, maar zélfs toen ging het nog goed. Blijkbaar had mijn strategie – er niet teveel over nadenken – effect gehad.
En toen deed ik mijn verhaal. En alle aanwezigen luisterden aandachtig, sommige aanwezigen stelden vragen en ik voelde me gehoord en dat was bijzonder fijn kan ik je vertellen.
Maar had ik al gezeg: holy shit, dat was moeilijk.
Het was overigens meer dan duidelijk dat mijn toehoorders mensen waren die het wat kan schelen. Mensen met een roeping en de behoefte om andere te helpen. Heerlijk dat soort mensen.
Eigenlijk was ik van plan om een poging te wagen om je uit te leggen hoe het voelde. Maar ik merk nu al dat ik geen woorden heb die dat kunnen beschrijven. Laten we zeggen dat ik maar één traan heb gelaten en dat ik daar trots op ben. En laat ik ook nog zeggen dat ik heel dankbaar ben dat ik er mocht spreken. En laat ik eindigen met de melding dat ik nu doodmoe ben.
Tof en zakelijk doen wanneer je dat niet perse voelt is een zware job. En nu ik weer thuis ben kap ik er ook direct weer mee. Een lang bad, een kopje thee en een warm dekentje. Ik voel me een klein beetje ziek, maar morgen is dat weg. Voor nu kruip ik in elk geval even in het kleinste hoekje dat ik kan vinden.
Respect (heb doorgeklikt, en doorgeklikt, en doorgeklikt, en ademloos zitten lezen)
Dapper!
thanks ladies for reading en ook thanks ladies voor responding!
En je hebt het toch maar mooi gedaan… 😉
Respect Xaviera! Zorg voor jezelf.
Heilig respect!
Heel wat goede reacties gehad van collega’ s. Van indrukwekkend en ontroerend tot mooi en sterke vrouw! Het “wat lijken jullie op elkaar” was een veel gemaakte opmerking ;o)) Anyway… je oom is zéér trots op jou!!!
Geweldig dat je het gedaan hebt! *roept luid “Held!” en wijst uw kant op*
Geen woorden (lekker cliche) maar ik voel trots en respect dat je het hebt gedaan!
Heel knap en goed dat je dit aan bent gegaan. Iets betekenisvol met de ervaringen hebt kunnen doen en daar anderen mee helpt. En hopelijk ook jezelf. (Reageer nogal laat, lees het nu net pas).