Vandaag was ik in een nieuwe supermarkt. Oké, de supermarkt was niet nieuw, het was gewoon de Plus, maar nieuw voor mij.
En oké, ook voor mij was het niet nieuw, ik ben wel vaker bij de Plus in Almere Buiten geweest, maar het voelde dus wel heel erg nieuw.
Ik had net een uurtje gesport. En daarmee druk ik me zacht uit. Ik had KEIhard gesport. Zó hard dat toen ik bij de Plus parkeerde en het tijd was om uit te stappen, ik mijn benen niet meer helemaal vertrouwde.
Het was inmiddels ook lunchtijd . Dus na een streng gesprek met mijn benen (jongens, we moeten echt even lopen. Niet klagen. Lopen.), liep ik volledig leeg, een beetje duizelig en heel erg hongerig de Plus binnen .
Paradijs!
Alles zag er lekker uit. Alles had de mooiste kleuren. Ik kon de geuren proeven en alles vroeg erom gekocht te worden.
Langzaam liep ik door alle rijen aan voedsel en ander spul. Langzaam omdat mijn benen nog steeds protesteerden en mijn hoofd nog geen héle snelle bewegingen aan kon. Maar ook om te genieten van alle indrukken.
Mijn wagentje vulde zich gestaag. Aangezien ik tegenwoordig gezond ben, vooral met allerlei verse producten met hier en daar iets onverantwoordelijks.
40 euro later stond ik weer buiten. Het bezoek had me twee boodschappentassen vol met de meest willekeurige spullen opgeleverd.
Eigenlijk ging ik bij het PostNL-punt een pakketje op de bus doen. Maar ja, zo gaat dat soms gewoon.
Ik ben het maar hoor, niet stressen.
I’ve spent over 25 years working in content strategy and digital transformation, which means I’ve seen enough technology hype cycles to be skeptical and enough genuine innovation to stay curious.
Want to talk shop? Do get in touch!
