Het begon zondagavond. Ik had een beetje buikpijn. Nu is mijn buik niet mijn allerbeste vriend wat dat betreft en ik negeerde het dus zoveel mogelijk. Maandag ging het ook nog wel. Nog steeds geen fijn gevoel in mijn buik, maar dat was niet voor het eerst, dus negeren die hap. Maandagavond begon het feest pas echt goed. De pijn in mijn buik werd zo heftig dat ik niet meer kon zitten of staan en ook liggen wilde niet echt meer. Ook mijn onderrug was een grote pijnzone. Het leken wel menstruatiepijnen, behalve dan dat het nog lang niet zo ver was.

Ik hou niet zo van pijnstillers, maar constante, felle pijn is moeilijk te verdragen, en ik besloot twee ibu’s te nemen. Langzamerhand trok de meest acute pijn een beetje weg en kon ik dan eindelijk in slaap vallen. Twee uur later zat ik weer rechtop in mijn bed. Auw! Weer twee ibu’s en de belofte aan mezelf om alleen nog gezond te eten, geen cola meer te drinken en koffie en thee ook uit mijn dieet te schrappen en ik kon weer slapen.

Maar ‘s ochtends was de pijn gewoon weer terug. De hele dag kwam en ging de pijn. Intussen had ik me al van alles in het hoofd gehaald. Had ik het internet afgezocht en was ik allerlei enge ziektes tegen gekomen waarvan de symptomen wel erg op die van mij leken. Tegen de avond begon ik me ernstige zorgen te maken. Ook omdat ik niet alleen pijn had, maar ook zo slap was als een vaatdoek.

Tot mijn zusje van boven opeens riep:”xaf, mag ik je Agatha Christie lenen?” Ik liep even naar de trap om een praatje te maken waarop ze zei: “Ik ben ziek.” ‘Dat was overigens ook te zien aan haar bleke snoetje. Maar ik zeg maar niks, want mijn hoofd ziet er waarschijnlijk ook niet al te lekker uit op het moment. Bleek ze dezelfde symptomen te hebben als ik. Inclusief (uiteindelijk) zeer frequent toiletbezoek.

Nu hadden we zaterdag een zussendag gehad en een aantal keer samen gegeten die dag. Het zou wel heel toevallig zijn als we allebei dezelfde ziekte hebben en het niet gerelateerd is aan onze versnaperingen. Ik kan de enge ziektes dus uit mijn hoofd zetten en moet me neerleggen bij het feit dat mijn lichaam even een grote schoonmaak aan het houden is.

Maar beroerd voel ik me er wel bij zeg!