Hoe moedig ben jij? En wat betekent moed voor jou. Ik heb het dan niet over het soort moed dat nodig is om iemand uit een brandend gebouw te redden of van de verdrinkingsdood. Ik heb het nu over alledaagse moed tegenover en voor je medemens en jezelf: kom jij op voor dat waar jij in gelooft? Spreej je je uit over jouw principes al is niemand het met je eens? Ben je loyaal naar anderen? Kies je voor je principes al is dat de moeilijkste weg of kies je op basis van het gemak?
Hoe moedig ben jij?
Share with your friends
Geen idee.
Ik denk dat je meer aan goede mensen dan aan moedige mensen hebt. Een type als Hitler zou je als een moedig man kunnen zien. Vervolgens had je een hoop andere moedige mensen nodig om de ellende te stoppen.
Moed, de mensheid zou beter af zijn zonder.
Hitler was ab-so-luut geen moedige man. Hij was een oproerkraaier, een moordenaar, een racist, een fascist en nog veel meer, maar echt niet moedig. Voor wat hij de mensheid aandeed zijn geen woorden voor. Hij was veel eerder een lafaard. Iemand die mensen omdat ze anders zijn dan hij wilde dat ze waren liet martelen, vermoorden, vergassen, verhongeren en als proefkonijnen dienen voor allerlei pijnlijke medische onderzoeken. Waw, ik ben er stil van dat iemand hier Hitler moedig durft te noemen. Bah. Ik denk dat hier dingen door elkaar gehaald worden.
Ik denk dat maar weinig mensen van zichzelf zouden zeggen dat ze moedig zijn, wel dat ze lef hebben om op te komen voor dingen waar ze in geloven. Als dat zo is, dan durf ik van mezelf te zeggen dat ik iemand ben met lef. Ik zal altijd opstaan en mijn stem laten horen wanneer ik merk dat anderen vernederd worden of wanneer naar mijn mening dingen gebeuren die ten enenmale niet door de beugel kunnen. Iemand die op op strand of elders rotzooi achterlaat, zal ik er op aan spreken, Ik welke taal dan ook. Ook als het meer dan een iemand is. Dat ben ik mijn land en degenen die hier wonen verplicht. Toen in het geval van Natalee Holloway Aruba dreigde ta worden vermorzeld, ben ik opgestaan en heb ik sommige dingen publiekelijk aan de kaak gesteld. Omdat wat Aruba werd aangedaan niet correct was en omdat iemand het een halt moest toeroepen. Zo zijn er meer dingen die waar ik voor sta en ook daadwerkelijk voor ga.
Het lastige is dat je van jezelf pas weet of je moedig bent als de situatie zich voordoet. Je kunt van mening zijn dat je je mond op zekere momenten open moet doen maar als het moment daar is bemerken dat je dat toch niet doet.
Om de vraag van Xaviera te beantwoorden: er zijn momenten geweest dat ik opkwam voor datgene waarvan ik vond dat ik op moest komen, maar er zijn ook momenten geweest waarvan ik achteraf vond dat ik iets had moeten doen of zeggen, en dat niet gedaan heb. Soms ben je ook te laat, word je overrompeld door de gebeurtenissen en schrik je terug.
Enigszins off-topic: Hitler vocht mee in de Eerste Wereldoorlog als korporaal, en het verhaal gaat dat-ie zich daar wel degelijk moedig gedragen heeft. Sympathiek werd hij echter niet gevonden door zijn medesoldaten. Moed kan los staan van de goede of slechte dingen die iemand doet.
In het sociale verkeer ben ik doorgaans niet haantje de voorste. Maar ben ik het ergens niet mee eens of zie ik onrecht dan laat ik dat absoluut weten. En dan boeit het me ook niet of ik in de minderheid ben of mijn kritiek (in mijn werksituatie) desnoods de directeur himself betreft.
ik sta zoveel mogelijk achter waar ik voor sta. al heeft dat soms, zoals laatst, een gat in mijn wang en een gebutst lichaam tot gevolgd.
1 voor moed, maar durf het wel met je oneens te zijn 😉
Je moet eerst naar jezelf kijken en dan zelf de beslissing nemen.